خلاصه ماشینی:
"انتقاد از حکومت خلفا از مردم عراق آغاز گردید، آنجا که از گرایشهای قومی و فامیلی عثمان و تشکیل حکومت اموی انتقاد کردند، و مقاومت خلیفه در برابر پرخاشگران عراق و سپس مصریان، به قیمت جان او تمام شد، سرانجام محرومان و مستضعفان عراق و حجاز و ستمدیدگان مصری زیر پرچم حامی ستمدیدگان امیر موءمنان علی بن ابی طالب علیمها السلام گرد آمدند و خواهان دگرگونی بنیادی در نظام حکومت اسلامی شدند.
در چنین شرایطی، حسین بن علی علیمها السلام پرچم جهاد و سلحشوری برافراشته، و روح تازه در کالبد جامعه اسلامی دمید و با شهادت خود و فرزندان و یارانش مقدمات واژگونی نظام اموی را پیریزی کرد.
اگر حسین در میدان شهادت و نبرد با دشمن پیشگام است، در عرصهی عرفان و شهود، انسان والایی است که با دیدگان نافذ قلب خود، ماورای طبیعت را مشاهده میکرد و در روز عرفه با خدای خود چنین راز و نیاز نمود: کیف یستدل علیک بما هو فی وجوده مفتقر إلیک؟ أیکون لغیرک من الظهورما لیس لک حتی یکون هو المظهر لک، متی غبت حتی تحتاج إلی دلیل یدل علیک؟ ومتی بعدتحتی تکون الاثار هی التی توصل إلیک، عمیت عین لا تراک علیها رقیبا."