چکیده:
این پژوهش به منظور بررسی راهبردهای مقابله ای و میزان تنید گی در مادران کودکان مبتلا به اتیسم و مقایسه آن با مادران دارای کودکان عادی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارای فرزند شهر تهران می باشد.
نمونه آماری شامل 72 مادر (36 مادر دارای کودک مبتلا به اتیسم و 36 مادر دارای کودک سالم) بوده که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس رتبه بندی اتیسم گیلیام، فهرست مشکلات رفتاری کودک/ نوجوان، پرسشنامه منابع تنیدگی، فهرست مهارت های مقابله ای استفاده می شود. یافته ها نشان می دهند که بین مادران کودکان مبتلا به اتیسم و مادران کودکان سالم از لحاظ متغیرهای تنیدگی، راهبردهای مقابله ای مسئله مدار و هیجان مدار تفاوت معناداری وجود دارد، اما از لحاظ راهبرد مقابله ای غیر مفید و غیرموثر تفاوت معناداری مشاهده نگردید. هم چنین میان تنیدگی مادران کودکان مبتلا به اتیسم با راهبردهای مقابله ای هیجان مدار و غیر مفید و شدت علائم کودک مبتلا به اتیسم رابطه معناداری وجود دارد، اما بین تنیدگی مادران و راهبرد مقابله ای مسئله مدار، رابطه معناداری به دست نیامد. در مجموع اکثر مادرانی که کودک مبتلا به اتیسم داشتند راهبردهای مقابله ای هیجان مدار داشته و شدت علائم اتیسم با افزایش میزان تنیدگی مادران همراه بوده، به نحوی که شدت علائم اتیسم کودک، 66 درصد تنیدگی مادران را تبیین می کند.
خلاصه ماشینی:
بررسي راهبردهاي مقابله اي و ميزان تنيدگي در مادران کودکان مبتلا به اتيسم و مقايسه آن با مادران کودکان عادي Coping Strategies and Stress in Mothers with Autistic Children in Comparison with Mothers with Normal Children دکتر کتايون خوشابي .
A کارشناس ارشد روان شناسي عمومي ، کارشناس معاونت مطالعات و تحقيقات سازمان ملي جوانان دريافت مقاله : ٨٧/١/١٨ دريافت نسخه اصلاح شده: ٨٨/١٠/٢٩ پذيرش مقاله : ٨٩/١/٢٢ چکيده : اين پژوهش به منظور بررسي راهبردهاي مقابله اي و ميزان تنيدگي در مادران کودکان مبتلا به اتيسم و مقايسه آن با مادران داراي کودکان عادي صورت گرفته است .
گرچه داشتن کودک مبتلا به اتيسم خود منبع تنيدگي است (دوآرت و همکاران، ٢٠٠٥)، تأثير آن بر مادر مثل هر تنش ديگري تا حد زيادي به ارزيابي شناختي آنها از مشکل و منابعي که براي کنار آمدن (مقابله ) با آن در دسترس دارند، بستگي دارد (اتکينسون و همکاران؛ ترجمه براهني و همکاران، ١٣٨٠).
سؤال اين است که اگر تنيدگي در مادران کودکان مبتلا به اتيسم بيش از گروه کنترل باشد، چه چيزي تکليف فرزندپروري را براي آنها چالش برانگيزتر مي کند؟ آيا سبک مقابله مادر يا صرف داشتن کودک اتيسم و شدت علائم و ناتوانايي گفتاري، تنيدگي مادر را بهتر تبيين مي کند؟ روش پژوهش حاضر از نوع علي - مقايسه اي و همبستگي است .
نتايج پژوهش حاکي از وجود رابطه معنادار بين شدت علائم کودک با نوع راهبردهاي مقابله اي و تنيدگي مادران مي باشد.
بررسي راهبردهاي مقابله اي و ميزان تنيدگي در مادران کودکان مبتلا...