چکیده:
خوداثرمندی والدینی اشاره به باورها یا قضاوت های یک والد از توانمندی هایش جهت نظم دهی و اجرای یک سری از تکالیف مربوط به والد گری با کودک را دارد. احساس خـود اثـرمندی ضعیف در والدیـن می تواند مقدمه ای بر بد رفتاری با کودک و تاثیرات سوء بر رشد اجتماعی، هیجانی و شناختی کودک باشد و نیز می تواند عملکرد و سازگاری روان-شناختی والدین را تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف اثر بخشی آموزش برنامه فرزند-پروری مثبت بر خود اثرمندی والدینی مادران صورت گرفته است. این پژوهش از نوع تجربی و به صورت پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است.
نمونه پژوهش شامل 24 نفر از مادران دختران 7 تا 9 ساله شهر بردسکن در سال تحصیلی 89-88 است که به صورت تصادفی و همتاسازی شده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفته اند. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 هفته، هر هفته یک جلسه، به مدت 2 ساعت در جلسات برنامه فرزند-پروری مثبت شرکت کرده در حالی که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. ابزارهای گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه خود اثرمندی والدینی و پرسشنامه توانایی ها و مشکلات بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری t مستقل و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته-های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات در دو گروه، بعد از برنامه آموزش، دارای تفاوت معنا داری در سطح 05/0P< است. به طور کلی می توان گفت که برنامه فرزند پروری مثبت توانسته است از طریق تقویت رفتار های مثبت کودکان به وسیله مادر، الگو سازی والد گری مناسب، تلفیق سطح دانش و توانایی مادران، ایجاد تعاملات موثر والد-کودک و فراهم آوردن حمایت اجتماعی، سطح خود اثرمندی والدینی مادران را ارتقاء بخشد.
خلاصه ماشینی:
اثربخشي آموزش برنامه فرزندپروري مثبت بر خوداثرمندي والديني مادران Effectiveness of Positive Parenting Program Training on Mothers’ Parental Self-Efficacy علي طالعي .
اين مطالعه با هدف اثربخشي آموزش برنامه فرزندپروري مثبت بر خود- اثرمندي والديني مادران صورت گرفته است .
بـه عبارتي برنامه آموزش فرزندپروري مثبت توانسته است بر افزايش خوداثرمندي والديني مادران تأثير بگذارد.
مقدار eta در گروه نشاندهنده اين است که ١٨/٧ درصد از افزايش خوداثرمندي والديني مادران ناشي از تأثير برنامه آموزش فرزندپروري مثبت است .
بحث در ايـن پـژوهش بـه بررسـي تأثير روش فرزندپروري مثبت بر خوداثرمندي والديني مادران دچار مشکلات رفتاري پرداختيم .
عـلاوه بر اين در يک مطالعه طولي که توسط کن و همکارانش (٢٠٠٣) در استراليا فصلنامه خانواده پژوهي/ سال هفتم / شماره ۲۷/ پاييز ۳۲۰/۱۳۹۰/ ٣٢٠ صورت گرفته ، ٥٨٩ نفر از والدين که در فاصله سالهاي ١٩٩٩ تا ٢٠٠٣ در برنامه فرزندپروري مثبت شـرکت کـرده بـودند مـورد بررسي قرار گرفتند و نتايج آنها نشان داد که بهبود قابل ملاحظه اي در احـساس خوداثرمندي والديني ، رضايت والديني و استرس، اضطراب و افسردگي والدين به وجود آمده بـود.
از اين رو احـتمال مـي رود که آموزش تعامل مثبت با کودک در افزايش خوداثرمندي والديني مادران تأثيرگذار بوده باشد.
عامـل ديگـري کـه در ايـن برنامه معتقديم بر خوداثرمندي والديني تأثيرگذار بوده، اين است که بـرنامه فرزندپروري مثبت يک برنامه گروهي است که بر پايه اصول آموزش اجتماعي طرحريزي شده اسـت .
The Triple P Positive Parenting Program: A comparison of enhanced, standard, and self-directed اثربخشي آموزش برنامه فرزندپروري مثبت بر خوداثرمندي...