چکیده:
خوداثرمندی والدینی به معنای سطح اطمینان ادراک شده والد از چگونگی ایفای نقش خود است و می تواند با سازگاری روان شناختی و اجتماعی کودک و والد هم بسته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر در خوداثرمندی والدینی مادران کودکان زیر دو سال بود. این مطالعه در زمره مطالعات توصیفی ـ پسرویدادی قرار دارد. بدین منظور، با روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس، از ۲۲۰ تن از مادران کودکان زیر دو سال شهر تهران خواسته شد تا به سوالات پژوهش پاسخ دهند. از شاخص استرس والدینی (آبیدین، ۱۹۹۵)، مقیاس منابع حمایت اجتماعی (کوسک و کوسک، ۲۰۰۲)، پرسش نامه اثرمندی مادرانه (تتی و گلفند، ۱۹۹۱)، پرسش نامه افسردگی بک (بک، ۱۹۷۶)، پرسش نامه خلق و خوی کودک (بیتس، ۱۹۸۶) و مقیاس اضطراب جدایی مـادرانه (هوک و مک برید و گنزدا، (۱۹۸۹) برای جمعآوری دادهها استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد خلق و خوی کودک و افسردگی مادر و استرس والدینی، در سه گام، حدود ۳۳ درصد واریانس خوداثرمندی والدینی مادران کودکان زیر دو سال را تبیین میکنند؛ بنابراین برنامههای آموزشی و پیشگیرانه با در نظر گرفتن این متغیرها میتوانند سطح خوداثرمندی در مادران را افزایش داده و از ناسازگاری های بعدی پیشگیری کنند.
خلاصه ماشینی:
عوامل پيش بيني کنندة خوداثرمندي والديني مادران کودکان زير دو سال The Predictors Factors of Parental Self-Efficacy in Mothers with Children Under Two Years Old دکتر کارينه طهماسيان .
نتايج تحليل رگرسيون گامبه گام نشان داد خلق وخوي کودک و افسردگي مادر و استرس والديني ، در سه گام، حدود ٣٣ درصد واريانس خوداثرمندي والديني مادران کودکان زير دو سال را تبيين مي کنند؛ بنابراين برنامه هاي آموزشي و پيشگيرانه با در نظر گرفتن اين متغيرها مي توانند سطح خوداثرمندي در مادران را افزايش داده و از ناسازگاريهاي بعدي پيشگيري کنند.
عوامل پيش بيني کنندة خوداثرمندي والديني مادران کودکان زير دو سال/١٩١/۱۹۱ کاربرد خوداثرمندي در تبيين رفتارهاي مادرانه (براي مثال، کلمن ٤ و کراکر،٥ ٢٠٠٣؛ پورتر و 6 هسو، ٢٠٠٣؛ ليرکز٧ و کراکنبرگ،٨ ١٩٩٩) ريشه در نظرية بندورا (١٩٩٧) و اين اصل دارد که 9 باورهاي اثرمندي شخصي زيربناي عامليت انساني است .
از اين رو در اين پژوهش ، در پي دستيابي به عوامل پيش بيني کنندٔە خوداثرمندي والديني مادران کودکان زير دو سال در شهر تهران، شامل خلق وخوي کودک، افسردگي مادر، استرس والديني مادر، حمايت اجتماعي و اضطراب جدايي مادر از کودک هستيم .
از سوي ديگر، در اين پژوهش حمايت اجتماعي و اضطراب جدايي مادر از کودک قادر نبودند سطح خوداثرمندي والديني مادران کودکان زير دو سال را پيش بيني کنند.
Maternal self-efficacy beliefs, competence in parenting and toddlers behavior and developmental status, Infant mental Health, 24: 126-148.
Social support, infant temperament, and parenting self-efficacy: A mediational model of postpartum depression, Child Development, 57: 1507-1518.
Separation anxiety in first-time mothers: infant behavioural reactivity and maternal parenting self-efficacy as contributors.