چکیده:
در نیمهی دوم قرن بیستم، ازیکسو ظهور پرفورمنس با انحلال مرزبندی میان هنرها
و تلفیق رسانهها و ازسویدیگر نفوذ تکنولوژی به عرصهی هنرهای آوانگارد. باعث شد تئاتر
را عوض کرد پستمدرئیسم در ادییات» متن و نوشتار صحتهای را منقلب ساخت, حذف
شخصیت و گفتوگو و انواع ابداعات گفتاری» بازیگر و بازیگری را متحول کرد. هاینر گوبلز "
هنرمند آلمانی که در آغاز دههی هشتاد کارش را با کنسرت صحنهای " و موسیقی تئاتر؟
شروع کردء در اجرای اشیاء اشتیفترة تحتتاثیر نظریهی پستدراماتیک هانس تیس لمن
گام را فراتر برداشت تا حذف بازیگر را روی صحنه تجربه کند. آیا تثاتر بدون بازیگر همچنان
تئاتر میماند و یا حذف بازیگر بهمعنای تغییر پارادایمهای بازیگر و بازیگری است؟ گوبلز
در این اثر تلاش دارد تا با تاسی جستن بر عمل دیدن و شنیدن تفکیکشدهازهمء درک
جهان را بدون واسطهی محرزدانستهشدهی انسان (بازیگر) ایجاد کند و لذت کشف را برای
او بهوجود آورد. او تئاتر را امکان کشف مجدد و متفاوت چیزها میداند.
خلاصه ماشینی:
هاینر گوبلز2، هنرمند آلمانی که در آغاز دههی هشتاد کارش را با کنسرت صحنهای3 و موسیقی تئاتر4 شروع کرد، در اجرای اشیاء اشتیفتر5 تحتتأثیر نظریهی پستدراماتیک هانس تیس لمن گام را فراتر برداشت تا حذف بازیگر را روی صحنه تجربه کند.
آیا تئاتر بدون بازیگر همچنان تئاتر میماند و یا حذف بازیگر بهمعنای تغییر پارادایمهای بازیگر و بازیگری است؟ گوبلز در این اثر تلاش دارد تا با تأسی جستن بر عمل دیدن و شنیدن تفکیکشدهازهم، درک جهان را بدون واسطهی محرزدانستهشدهی انسان (بازیگر) ایجاد کند و لذت کشف را برای تماشاگر بهوجود آورد.
در چنین فضایی، تئاتر این دوره، اثری است مبتنی بر زبان شاعرانه جدید که با رویکردی متفاوت تمام عناصر اجرایی (دیداری و شنیداری) و تعریفی نوین و کارکردهای جدید را به خدمت میگیرد که تماشاگر/ شنونده در فضایی نو، نقش تعاملی در ساخت اثر ایفا کند.
مقالاتی ازجمله: آنا مونته وردی «Installazione-Performances, Stifters dinge di Heiner Geobbels» در سال ۲۰۱۷ و مقالهی ماریا کلارا فرر استاد دانشگاه UFSJ برزیل، Impersonal Presences: tones of human in the landscape-scene در سال ۲۰۱۷ که به صحنه بهمثابهی چشمانداز در این اثر پرداخته است.
روش تحقیق در این نوشتار، نگارنده برای دستیابی به هدف تحقیق از طریق بررسی اجرای اشیاء اشتیفتر بر اساس نظریهی پستدراماتیک لمن از طریق آنالیز پارامترهای سازندهی یک اثر اجرایی به تبیین ایدهی تئاتر بدون بازیگر هاینرگوبلز در پنج بخش پرداخته است.