چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی عوامل مدیریتی مور بر سکوت سازمانی
از منظر علم مدیریت ودیدگاه اسلام با روش تحلیل متن انجام شده است.
حامعة آماری این پژوهش قرآن کریم و روایات ائمة معصومین (علیهمالسلام)
و متخصصان علوم دیضی و علوم تربیتی بود. نمونة آماری به روش نمونهگیری
هدفمند انتخاب شد و آن دسته از آیات و روایاتی بهکار گرفته شد که با موضوع
ارتباط داشتند و بخش متخصصان شامل ۱۱ نفر از متخصصان علوم دینی و علوم
تربیتی بود. از پرسشنامة محققساخته به منظور دریافت تایید تناسب مقولههای
استخراجشده با اهداف پژوهش استفاده شد. براساس یافتههای این پژوهش؛
تفاوت مفهوم سکوت سازمانی از دیدگاه اسلام وعلم مدیریت عبارت است از فصلنامه تحقیقات بنیادین علوم انسانی | شماره پیاپی ۴ | پاییز ۹۵| کی
امتناع کارمندان از بیان نظرات وعقاید و دغدغههای خود در موضع حق وبا رعایت
حدود الهی» دربارة مسائل و مشکلات سازمان در سطوح مختلف مدیریت و سایر
افرادی که قادر به مرتفعکردن این مسائل در سازمان هستند. عوامل مدیریتی مر
بر سکوت سازمانی براساس آموزههای اسلامی در سه مفهوم کلی روابط ناکارآمد؛
موانع روابط حسنه؛ فقدان بینش» دانش و مهارتهای تخصصی مفهومبندی شد
که هریک از این مفاهیم مشتمل بر مقولات و زیر مقولاات متعددی است. بهدلیل
آنکه برخی از عوامل سکوت سازمانی در علم مدیریت با عوامل استخراجشده
از آموزههای اسلامی برخاسته از ابعاد فطری یا حلقی انسان و مربوط به تکوین
انسان است» وجوه تشابهی بین عوامل مدیریتی موثر بر سکوت سازمانی در علم
مدیریت و دیدگاه اسلام مشاهده شد. ازجمله عوامل مشابه میتوان به مقولههای
ترس مدیران از بازخورد منفی و گرایش به ردکردن یا پاسخ منفی دادن به نظرات
مخالف, بیتوجهی مدیران به درخواستهای غیررسمی کارکنان» باورهای
تلویحی مدیران؛ رفتارهای ازبینبرندة اعتماد» صضعف در سلامت مدیریت ارشد
و رفتار تبعیضآمیز اشاره کرد. همچنین» بهدلیل وجود تفاوت ازنظر جهانبینی»
غایتمندی» فلسفه» انسانشناسی و اهداف در مبانی علم مدیریت و آموزههای
اسلامی» تفاوتهایی در برخی از عوامل بهدست آمد که از مهمترین آنها میتوان
به حقمداری در اسلام و تکثرگرایی در علم مدیریت اشاره کرد. هریک از مفاهیم
مقولات و زیرمقولات استخراجشده در این پژوهش کاربرد گستردهای در حوزة
رفتار سازمانی دارند که با بهرهگیری از آنها میتوان روابط میان کارکنان سازمان با
یکدیگر را بهبود بخشید.
خلاصه ماشینی:
com چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی عوامل مدیریتی مؤثر بر سکوت سازمانی از منظر علم مدیریت و دیدگاه اسلام با روش تحلیل متن انجام شده است.
براساس یافتههای این پژوهش، تفاوت مفهوم سکوت سازمانی از دیدگاه اسلام و علم مدیریت عبارت است از استادیار دانشگاه امام صادق(ع) پردیس خواهران.
عوامل مدیریتی مؤثر بر سکوت سازمانی براساس آموزههای اسلامی در سه مفهوم کلی روابط ناکارآمد؛ موانع روابط حسنه؛ فقدان بینش، دانش و مهارتهای تخصصی مفهومبندی شد که هریک از این مفاهیم مشتمل بر مقولات و زیرمقولات متعددی است.
بنابراین، در تبیین مفهوم سکوت سازمانی براساس آموزههای اسلامی میتوان گفت سکوت سازمانی عبارت است از خودداری کارمندان از بیان نظرات، عقاید و پیشنهادها و انتقادهای مطابق با حق، خیر و حکمت و همراه با رعایت حدود الهی و دور از آفات سخن به افرادی که قدرت برطرفکردن این مشکل و مسئله را دارند و این نظرات راهگشای مسائل و مشکلات سازمان باشد.
عوامل مدیریتی مؤثر بر سکوت سازمانی از دیدگاه اسلام (مؤلف) مقولة باورهای غلط، بیعدالتی و ناامنی، سه مقولة مفهوم روابط ناکارآمد هستند و به این موضوع اشاره دارند که وجود این مقولهها مانع ایجاد یک رابطة کارآمد در سازمان میشود و موجب میشوند راههای ارتباطی بسته شود، میل و رغبتی برای ابراز عقاید و نظرات در سازمان نماند و رضایت شغلی و تعهد شغلی به حداقل برسد و درنتیجه جو سکوت در سازمان ایجاد شود.