چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر اعتمادسازمانی بر رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش تسهیم دانش است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان دانشگاههای شهر ایلام است که از طریق نمونهگیری تصادفی، اطلاعات از 234 نفر جمعآوری شد. برای سنجش متغیرهای پژوهش(اعتمادسازمانی، تسهیم دانش و رضایت شغلی) از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. پایایی پرسشنامهها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی نیز با استفاده از نظر 10 نفر از خبرگان تایید شد. داده های تحقیق نیز با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی ارزیابی گردید. نتایج تحقیق نشان داد که اعتمادسازمانی بر رضایت شغلی کارکنان و تسهیم دانش تاثیرگذار است، تسهیم دانش نیز بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر دارد، همچنین نتایج نشان داد که اعتماد سازمانی از طریق تسهیم دانش تاثیری بیشتر بر رضایت شغلی کارکنان نسبت به اثر مستقیم آن دارد و افزایش رضایت شغلی کارکنان در دانشگاهها به اعتماد سازی و تسهیم دانش و تجربیات کارکنان با یکدیگر بستگی دارد.
خلاصه ماشینی:
یلماز٤ (٢٠٠٨) بیان میکند که وجود اعتماد در 1 Trust 2 Job Satisfaction 3 Ellis 4 Yilmaz سازمان منجر به ایجاد فضای باز، کارکنان مسئول ، بهره وری و تعهد سازمانی، فرهنگ سازش ، کار گروهی، رضایت شغلی بالا و مشارکت در تصمیم گیری میشود.
همچنین پژوهش های تقویفرد و همکاران (١٣٩٣)، 1 Levin & Cross 2 Knowledge Sharing 3 Chen, Lin and Yen 4 Park & Lee ابراهیمی و همکاران (١٣٩١)، کاظمی و رمضانی (١٣٩١) و الوانی و همکاران (١٣٩٠) نیز رابطه و تأثیر اعتماد بر تسهیم دانش را تایید کردند.
اعتماد، تسهیم دانش و رضایت شغلی: پژوهشگران دریافته اند که اعتماد سازمانی به عنوان یک عامل ضروری در ترویج همکاری در داخل سازمان ها، منجر به بهبود پیامدهای رفتاری و عملکرد و حفظ بلندمدت روابط کارکنان و مشتریها میشود (لی و همکاران ، ٢٠١٣).
مدل پژوهش در حالت معناداری بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اعتماد سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش تسهیم دانش در دانشگاه های شهر ایلام انجام شد.
نتیجه فرضیه دوم پژوهش (اعتماد سازمانی بر تسهیم دانش اثر مثبت و معناداری دارد) با نتایج پژوهش های چن و دیگران (٢٠١٤)، پارک و لی (٢٠١٣)، تقویفرد و همکاران (١٣٩٣)، ابراهیمی و دیگران (١٣٩٢)، کاظمی و رمضانی (١٣٩١) و پژوهش الوانی و دیگران (١٣٩٠) همخوانی دارد.
به پژوهشگران پیشنهاد میشود که در پژوهش های آینده فرهنگ سازمانی، یادگیری سازمانی و اقدامات مدیریت منابع انسانی به عنوان متغیرهای میانجی بر رابطه اعتماد و رضایت شغلی کارکنان را مطالعه کنند.