چکیده:
سلامت به وضوح تابعی از شرایط اقتصادی،اجتماعی و جغرافیایی است. در این میان کیفیت محله ی سکونت افراد چه از بعد اجتماعی و چه از بعد فیزیکی از تعیین کنندههای مهم سلامت محسوب میشود. امروزه علم پزشکی هم بر نقش بیچون و چرای نیروهای اجتماعی در تعیین الگوهای بیماری رایج در هر جامعه و ساختاردهی به آن تأکید میورزد. اعتقاد بر آن است که هر گونه مداخله ی موفق به منظور ارتقای سطح سلامتی و بهداشت بدون شناخت محیط اجتماعی و مکانی امکان ناپذیر است. این تحقیق با هدف شناسایی تأثیر کیفیت زندگی محلهای بر سلامت عمومی ساکنان انجام شده است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی میباشد. جامعه ی آماری کلیه ی ساکنان محلات شهر کرمان میباشند که به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای از بین آنها نمونهای 350 نفری انتخاب شد و ابزار پژوهش پرسشنامه بود. نتایج نشان داد که آنچه که در یک محله میتواند پیشبینی کننده ی سطح سلامت ساکنان باشد به ترتیب عبارت است از: مخاطرات شهری، دسترسی به امکانات و تسهیلات شهری، وجود تعاملات و رویاروییهای اجتماعی و مسؤولیت پذیری در قبال محله و ساکنان.
خلاصه ماشینی:
بـر ايـن اساس سؤال اصلي تحقيق شکل گرفته است که آيـا کيفيـت محيطـي محلـه چـه از بعـد فيزيکي و چه از بعد اجتماعي، ميتواند سطح سـلامت سـاکنان محـلات شـهر کرمـان را تحت تأثير قرار دهد؟ اهداف اين پژوهش عبارتند از : - تعيين تأثير بعد فيزيکي کيفيت محيطي محله بر سطح سلامت ساکنان 1 54 4- Ambient S tressors - تعيين تأثير بعد اجتماعي کيفيت محيطي محله بر سطح سلامت ساکنان چارچوب نظري سلامتي يکي از ارکان اساسي سنجش سطح توسعه ي جوامع ميباشد بنابراين توجه به آن و کمک به ارتقا و بهبود شاخص سلامتي در جامعه از اهميت زيادي در جوامع برخوردار است .
جدول شماره ٣- ضرايب آلفاي کرونباخ متغيرهاي تحقيق تعداد آلفاي متغيرهاي مستقل گويه کرونباخ کيفيت دسترسي به خدمات 0/81 23 کيفيت فيزيکي محيطي محله فقدان ريسک يا مخاطرات شهري ١٢ ٠/٧٦ تعامل بين افراد محله يا روابط اوليه ٤ ٠/٥٥ کيفيت اجتماعي مسؤوليت پذيري 0/53 3 علائم جسماني 0/83 7 شاخص هاي اضطراب و بيخوابي 0/88 7 سلامت عمومي اختلال در کارکرد اجتماعي ٧ ٠/٦٨ افسردگي 0/87 7 روايي شاخص هاي سلامت عمومي به عنوان متغير وابسته در تحقيق حاضر براي خـرده مقياس هاي علائـم جسـماني، اضـطراب و بـيخـوابي، اخـتلال در کـارکرد اجتمـاعي و افسردگي به ترتيب برابر با ٠/٨٣، ٠/٨٨، ٠/٦٨ و ٠/٨٧ ميباشد که اين مقدار بـا نتيجـه ي روايي در پژوهش تقوي (١٣٨٠) که براي خرده مقياس هاي علائم جسماني، اضـطراب و 64 بيخوابي، اختلال در کارکرد اجتماعي و افسردگي به ترتيـب برابـر ٠/٧٦، ٠/٨٤، ٠/٦١ و ٠/٨٨ مي باشد، قابل مقايسه است .