چکیده:
بهبو د نوآوری مستمر و فراگیر در سازمانها، در واقع نوعی کند و کاو منظم برای یافتن
شیوهها و پاسخهای نو به فشارها و تغییر و تحولات محیطی است. سازمانها در صورتی
میتوانند موفق باشند که از نیروی انسانی خلاق و نوآور برخوردار باشد و در جوی
خلاق به فعالیت بپرداز د تا جوابگوی پیچیدگیها، محیطهای رقابتی و متلاطم و عدم
اطمینانهای محیطی باشند. ویژگ یهای خاصی در سازمانهای رسانهای وجو د دار د که
این سازمان را نسبت به دیگر سازمانهای متمایز میکند. بروز تحولات تکنولوژی از
جمله همگرایی تکنولوژی و استاندار د شدن بسترهای فنی تولید و توزیع موجب گردیده تا
سازمانهای رسانهای جهت کسب مزیت رقابتی بیش از پیش به خلاقیت وابسته گردند.
عملکرد سازمانهای رسانهای از کیفیت محتوایی که ایجاد میکنند تاثیر میپذیرد و عمل
ایجاد محتوا که فعالیت اساسی در فرایند تولید رسانهای است، شدیدا نیازمند خلاقیت
است. به دلیل ماهیت استانداردناپذیری کالاهای رسانهای در درازمدت و تقاضای بالای
مصر فکنندگان برای کالاهای جدید، خلاقیت در سازمانهای رسانهای منبع حیاتی
استراتژیک محسوب میگردد. این مقاله پس از ارائه تعاریف رایج از خلاقیت و نوآوری
و ضمن بررسی نقش خلاقیت در سازمانهای رسانهای، اهمیت استراتژیک آن و این
که چرا اهمیت آن در محیط کنونی روز به روز در حال افزایش است، فرایند خلاقیت و
نوآوری را نشان داده و موانع فردی و سازمانی در خلاقیت و نوآوری را مور د بررسی
و عناصر اساسی و دخیل در خلاقیت را بررسی و چگونگی ایجاد خلاقیت و نوآوری در
سازمان رسانه را مورد مطالعه قرار می دهد. در پایان چند شرکت رسانهای که توانستهاند
با ابزار خلاقیت و نوآوری در بازار رقابتی رسانهها، مزیت رقابتی کسب نمایند به عنوان
نمونه تحلیل میگردند.
خلاصه ماشینی:
خلاقیت: به کارگیری تواناییهای ذهنی برای ایجاد یک فکر یا مفهوم جدید (بودن، ۱۹۹۲)، فرایند تکامل بخشیدن به دیدگاههای بدیع و تخیلی (کایزر، 1968: 4)، تفکر واگرا (دست یافتن به رهیافتهای جدید برای حل مسائل) در مقابل تفکر همگرا (دست یافتن به پاسخ صحیح میداند)، حل یک مشکل یا سلسلهای از مسائل کوچک و بزرگ (گیلفورد)، تولید ایدهها، رهیافتها و مفاهیم اصیل، بدیع و جدیدی (خانم دکتر مهرناز شهرآرای و مدنی پور)، توانایی ترکیب اندیشهها به شیوهای منحصر به فرد، ایجاد ارتباطی غیر معمول بین اندیشهها (رابینز و دی سنزو، 1387)، توانایی ترکیب ایدهها با ایجاد پیوستگی بین ایدهها، فرایند اخذ ایده خلاق و تبدیل آن به محصول، خدمات و روشهای جدید، یک فعالیت ذهنی و عقلانی برای به وجود آوردن ایده جدید و بدیع (آلبرشت)، آنچه قبلا وجود نداشته (الوانی)، درخشش یک اندیشه و به وجود آوردن نظر و ایدههای نو، نگاهی کنجکاو و کاوشگر به پدیدههای قدیمی، توانایی و قدرت ایجاد انگیزه یا ایده جدید و نو (کونتر، 1987)، فرایند تغییر، توسعه و تکامل در سازماندهی حیات ذهنی، دیدن چیزها در یک نظر نو و غیر معمولی، دیدن مشکلاتی که هیچ کس دیگر امکان تشخیص موجود بودن آنها را نمیدهد (پایالیا، 1988)، ارائه راهکارهای جدید، غیر معمولی و اثر بخش (پایالیا، 1988)، به وجود آوردن تلفیقی از اندیشهها و رهیافتهای افراد یا گروهها در یک روش جدید (لوتانزا، 1992)، وجود چندین راه برای حل مسئله و خروج از جمود ذهنی و عادت زدگی.