تاثیر انواع کانون توجه بر اجرای عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت دانش‌آموزان مقاله

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انواع کانون توجه بر اجرای عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت دانش‌آموزان و تعامل بین نوع کانون توجه و سطح آمادگی جسمانی بود. تعداد 12 دانش‌آموز با سطح آمادگی جسمانی بالا و 12 دانش‌آموز با سطح آمادگی جسمانی پایین با دامنة سنی 17-15 سال به‌ روش نمونه‌گیری هدفمند، به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. آزمودنی‌ها اجزای عضلانی- اسکلتی آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت (درازو‌نشست، خم‌شدن به جلو و بارفیکس اصلاح‌شده) را طی سه روز و با فاصلة یک‌هفته‌ای بین روزها انجام دادند. در روز اول، دستورالعمل توجهی ارائه نشد. در روزهای دوم و سوم، آزمودنی‌ها تمرکز بیرونی یا درونی را به‌طور تصادفی و همتراز‌شدة متقابل اتخاذ کردند. تحلیل داده‌ها با روش‌های آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و تعقیبی حداقل تفاوت معنی‌دار انجام شد. نتایج نشان داد که در گروه آمادگی جسمانی بالا، تمرکز بیرونی نسبت به درونی یا کنترل باعث برتری معنادار در آزمون‌های درازو‌نشست، خم‌شدن به جلو و بارفیکس اصلاح‌شده می‌شود. همچنین، در گروه آمادگی جسمانی پایین، تمرکز بیرونی نسبت به درونی یا کنترل به اجرای بهتر معنا‌دار در آزمون‌های خم‌شدن به جلو و بارفیکس اصلاح‌شده منجر می‌شود. تمرکز درونی نسبت به کنترل به برتری معنا‌دار در آزمون بارفیکس اصلاح‌شدة گروه آمادگی جسمانی بالا منجر می‌شود. براساس نتایج، ارائة دستورالعمل تمرکز بیرونی منجر به برتری اجرا در ارزیابی اجزای عضلانی- اسکلتی آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت، صرف‌نظر از سطح مهارت می‌شود. همچنین، درحین ارزیابی باید از ارائة دستورالعمل تمرکز درونی به‌ویژه در افراد با سطح آمادگی جسمانی بالا اجتناب شود.

نتایج نشان داد که در گروه آمادگی جسمانی بالا، تمرکز بیرونی نسبت به درونی یا کنترل باعث برتری معنادار در آزمون‌های درازو‌نشست، خم‌شدن به جلو و بارفیکس اصلاح‌شده می‌شود. تأکیدهای اولیة بیشتر یافته‌های پژوهشی بر بهبود اجرا درنتیجة اتخاذ کانون توجه بیرونی نسبت به درونی در عوامل آمادگی جسمانی نیازمند تعادل، تولید حداکثر نیرو، استقامت و سرعت در افراد بزرگسال است؛ بااین‌وجود، تعمیم این یافته‌ها به اجرای آزمون‌های سنجش عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت به‌ویژه در جامعة دانش‌آموزی که نیازمند تولید بیشینة (یا نزدیک به بیشینه) استقامت عضلانی (بارفیکس اصلاح‌شده و درازونشست) نامشخص است و ضرورت بررسی ارتباط نوع کانون توجه با سن و بلوغ وجود دارد. با توجه به معنا‌داربودن تغییرات درازونشست در گروه آمادگی جسمانی بالا (جدول شمارة دو)، آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معنا‌دار نشان داد که تنها برتری تمرکز بیرونی نسبت به درونی معنا‌دار است (006/0 P =). با توجه به معنا‌داربودن تغییرات در هر دو گروه، نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که در گروه آمادگی جسمانی بالا تمرکز بیرونی نسبت به درونی (014/0 P = ) و شرایط کنترل (نبود تمرکز) (011/0P =) به برتری معنا‌دار منجر شد. ممکن است استفاده از روش اندازه‌گیری فعالیت عضلانی هنگام اتخاذ انواع کانون توجه در اجرای آزمون‌های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت، به‌ویژه در آزمون انعطاف‌پذیری روش مفیدی برای درک برتری باشد. Effects of varying attentional focus on health-related physical fitness performance. Journal of Sport & Exercise Psychology, 29, 59-76. The effect of attentional focus strategy on physiological and motor performance during a sit-up exercise.