چکیده:
ﻫــﺪف از ﭘــﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿــﺮ ﺑﺮرﺳــﯽ ﺗــﺄﺛﯿﺮ اﻫــﺪاف ﭘﯿﺸــﺮﻓﺖ، ﻓﺮﺳــﻮدﮔﯽ ﺗﺤﺼــﯿﻠﯽ ﺑــﺮ ﻋﻤﻠﮑــﺮد ﺗﺤﺼــﯿﻠﯽ داﻧﺸــﺠﻮﯾﺎن ﺑــﺎ ﻣﯿــﺎﻧﺠﯿﮕﺮی ﯾــﺎدﮔﯿﺮی ﺧــﻮدﻧﻈﻢ ﺑﺨــﺶ ﺑــﻮد. ﭘــﮋوﻫﺶ از ﻧــﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و روش آن از ﻧﻮع راﺑﻄﻪ ای ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﮥ آﻣﺎری ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻤﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﮐﺎﺷﺎن ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺗﺤﻘﯿـ ﻖ 347 ﻧﻔﺮ از اﯾﻦ داﻧﺸـﺠﻮ ﯾﺎن را ﺷـﺎﻣﻞ ﺷـﺪ ﮐـﻪ ﺑـﺎ روش ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﮔﯿـﺮی ﻃﺒﻘــﻪ ای ﺗﺼــﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨــﺎب ﮔﺮدﯾــﺪ. اﺑﺰارﻫــﺎی ﭘــﮋوﻫﺶ ﺷــﺎﻣﻞ ﻣﻘﯿﺎس اﻫﺪاف ﭘﯿﺸـﺮﻓﺖ (ﻣﯿﮕﻠـ ﯽ وﮐـﺎﭘﻼن و ﻣﯿـﺪﻟﺘﻮن ، 1998)، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ راﻫﺒﺮدﻫﺎی اﻧﮕﯿﺰﺷﯽ ﯾﺎدﮔﯿﺮی )ﭘﯿﻨﺘـﺮ ﯾﭻ و دﯾﮕـﺮوت ، 1990(، ﭘﺮﺳﺸــﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮﺳــﻮدﮔﯽ ﺗﺤﺼــﯿﻠﯽ )ﺑﺮﺳــﻮ و ﻫﻤﮑــﺎران ، 1977( اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. داده ﻫﺎ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از روش ﻣـﺪل ﺳـﺎزی ﻣﻌــﺎدﻻت ﺳــﺎﺧﺘﺎری ﺗﺤﻠﯿــﻞ ﺷــﺪﻧﺪ. ﻧﺘــﺎﯾﺞ ﭘــﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺴــﻮ ﺑــﺎ ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﻫـﺪاف ﭘﯿﺸـﺮﻓﺖ (p<0/01) ﺑـﻪ ﺷـﮑﻠﯽ ﻣﺜﺒــﺖ و ﻓﺮﺳــﻮدﮔﯽ ﺗﺤﺼــﯿﻠﯽ(p<0/05) ﺑــﻪ ﺷــﮑﻠﯽ ﻣﻨﻔــﯽ ﺑــﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ دارﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮازش ﻣﺪل ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی از ﺑـــﺮازش ﺧـــﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧـــﻮردار اﺳـــﺖ و ﺗـــﻮان ﻣﺘﻐﯿـــﺮ ﯾـــﺎدﮔﯿﺮی ﺧــﻮد ﻧﻈــﻢ ﺑﺨــﺶ در ﻣﯿــﺎﻧﺠﯿﮕﺮی ﺗــﺄﺛﯿﺮ اﻫــﺪاف ﭘﯿﺸــﺮﻓﺖ و فرسودگی تحصیلی بر عملکرد تحصیلی به تایید رسید
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش همسو با فرضیهها نشان داد که اهداف پیشرفت (01/0p واژههای کلیدی: یادگیری خودنظمبخش، اهداف پیشرفت، فرسودگی تحصیلی، عملکرد تحصیلی، دانشجویان The Effect of Achievement Goals, and Academic Burnout on Academic Performance: The Mediating Role of Self-Regulating Learning Marzieh jamali.
Academic member, University of Oloom Thghighat, Tehran, Iran Abstract The aim of current study was to investigate the effect of achievement goals, academic burnout on academic performance with the mediating role of self-regulating learning of students.
نظریهپردازان نیز برای تبیین ارتباط میان متغیرهای انگیزشی و شناختی مدلهایی ارائه کردهاند که از آن میان میتوان به پژوهشهای (صداقت، 1389؛ گرین، میلر، کراوسون، دوک و اکی10، 2004؛ عسگری، 1387؛ رستگار، حجازی، لواسانی و جهرمی، 1388؛ غلامعلی لواسانی و حجازی و خضری آذر، 1390؛ عظیمی، پیری، زوّار، 1391؛ لایم لایو و نای11، 2008؛ سالما- آرو و ناتانن12، 2008؛ حسنآبادی و یعقوبی، پورشریفی، حمیدپور، اکبـری زردخـانه و همکاران، 1391) اشاره کرد.
نقش خودنظمبخشی همچنین بهعنوان یک متغیر میانجی در فرایندهای یادگیری مورد تأیید پیشینه است برای مثال در بررسی بدری گرگری، مصرآبادی، فتحی و پلنگی (1391) خودنظمبخشی توانست رابطة باورهای هوشی و تعللورزی تحصیلی و در مطالعة طالبزاده، نوبریان، ابوالقاسمی، عشورینژاد و موسوی (1390) رابطة خودپنداره و پیشرفت ت حصیلی را واسطهگری کند.
همانطورکه گزارش شد، کلیه همبستگیهای موجود معنادار است (P برای بررسی تأثیر متغیرهای پیش بین بر عملکرد تحصیلی و نقش واسطهای یادگیری خودنظمبخش در ارتباط با اهداف پیشرفت و فرسودگی تحصیلی، از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد.