چکیده:
علم بهعنوان یک واقعیت اجتماعی و تاریخی مستلزم شناخت دانشمندان از یکدیگر و تبادل آثار و اندیشههای آنان است. به همین دلیل در طول تاریخ، شبکههای پیچیدهای از ارتباطات علمی و همکاریهای پژوهشی شکل گرفتهاند و آثار علمی ارزشمند و بیشماری را تولید کردهاند. در تحقیقات علمسنجی، معمولاً تولیدات علمی گروهی از پژوهشگران مرتبط با یکدیگر مورد مطالعه قرار میگیرد. در این مقاله، مشارکت علمی 95 مقاله نمایه شده پژوهشگران ایرانی در پایگاه اطلاعاتی آی.اس.آی در بین سالهای 1992 تا پایان فوریه 2015 بررسی شد. دادههای مورد بررسی از پایگاه اطلاعاتی ISI استخراج و بهصورت دستی، دادههای مورد نظر استخراج و مورد بررسی قرار گرفتند. سپس با استفاده از نرمافزار آماری SPSS20 تجزیهوتحلیلهای لازم صورت گرفت. نتایج حاکی از این امر بود که افزایش مشارکت بینالمللی به افزایش میزان دفعات استناد میانجامد ولی جنسیت و تعداد نویسندگان در افزایش دفعات استناد تأثیری نداشت. با این نتیجه، پژوهشگران کشورمان در حوزههای مختلف، مشارکت بینالمللی را باید در سرلوحه کاری خود قرار دهند چرا که مشارکت بینالمللی میتواند علم روز و تجربیات بینالمللی را وارد کشور نموده و علاوه بر اینکه زمینه رشد علمی را فراهم میآورند زمینه رشد شغلی و حرفهای و بهبود فعالیتهای کاری را نیز میتواند به همراه داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
اس (Anuradha,URS, 2007)، اصنافی، فردانش و پاکدامن نایینی (Asnafi, Fardanesh, Pakdaman Naeini,2007)، عصاره و ویلسون (Osareh, Wilson, 2002)، موغلی و دیگران (Moogeli & et al, 2012) و رحمان پور و نصر اصفهانی (Rahmanpour, 2014, nasrEsfehani) و براتعلی، یوسفی، کشتی آرای و صبوری (BaratAli, Yousefi, Keshtiaray& sabouri, 2016) صورت گرفته است.
روش بررسی مطالعه حاضر یک مرور نظاممند است که با رجوع به پایگاه استنادی آی اس آی به بررسی میزان مشارکت علمی و بینالمللی پژوهشگران ایرانی حوزه برنامهریزی درسی در تولید علم جهانی میپردازد.
شرایط رد یا قبول شدن آزمون به این صورت است: جدول 1: تفاوت میزان استناد به مقالات با نویسنده ایرانی و مشارکت خارجی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با توجه به جدول و سطح معناداری (018/0) که از مقدار بحرانی آن یعنی 05/0 کوچکتر است، فرض صفر رد شده و فرض خلاف یا همان فرضیه پژوهش تأیید میگردد؛ بنابراین با 95 درصد اطمینان میتوان گفت بین میزان استنادها به مقالات با نویسندگان ایرانی و مقالات با مشارکت نویسندگان خارجی تفاوت معناداری وجود داشته، بهطوریکه میانگین استنادها به مقالات با نویسندگان صرفاً ایرانی 72/2 و مقالاتی که با مشارکت نویسندگان خارجی انجام شده 65/7 بوده که این تفاوت از نظر آماری معنادار بوده است.
جدول 4: تفاوت میزان استنادها با توجه به تعداد نویسندگان {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با توجه به جدول و سطح معناداری (032/0) که از مقدار بحرانی آن یعنی 05/0 کوچکتر است، فرض صفر رد شده و فرض خلاف یا همان فرضیه پژوهش تأیید میگردد؛ بنابراین با 95 درصد اطمینان میتوان گفت بین میزان استناد به مقالات با توجه به تعداد نویسندگان تفاوت معناداری وجود داشته است.