خلاصه ماشینی:
علی دهباشی، مدیر مجله بخارا با بیان این جمله که ضیایی در قالب آثارش زنده است، سخنان خود را آغاز کرد و گفت: «خوشبختانه آنچه از او باقی مانده است، برگ های زرین در عرصه معماری و عکاسی است؛ امیدوارم روزی آلبوم عکس هایش منتشر شود.
یادش گرامی و ماندگار!» (رجوع شود به تصوير صفحه)ضیایی کنار معماری ارتفاع گرفت امیرهوشنگ اردلان، معمار و نوازنده سه تار با بیان اینکه سخنران نیست و تنها برای بیان شهادتش آمده، گفت: «موی سفید من ۳۵ سال تجربه زندگی کنار این یار سفرکرده است.
در پرتره های ضیایی، نوعی نگاه عاشقانه وجود دارد، فکر می کنم این عکس ها (رجوع شود به تصوير صفحه)فقط پرتره هایی از بزرگان فرهنگ و ادب نیست، بلکه مجموعه ای از احساسات درونی انسان ها و درک و دریافت او از جهان رمزآمیز، نبوغ، فردیت و هویت شخص مقابل دوربین است که نزدیکی و ارتباط سنجیده بین او و موضوع را نشان می دهد.