چکیده:
این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر یادگیری مشارکتی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در سال 1396 انجام شد. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری شامل 60 نفر از دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی حسابداری بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، در دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل همتاسازی شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش تفکر انتقادی قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامه یادگیری مشارکتی چو و باولی (1999) استفاده شد. دادههای گردآوریشده از طریق آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس و t وابسته) و با استفاده از نرمافزار SPSS-V22 تحلیل شد. یافتهها نشان داد آموزش تفکر انتقادی بر یادگیری مشارکتی در بین دانشجویان مؤثر است و پایداری آن در طول زمان نیز ماندگار بوده است. بنابراین آموزش تفکر انتقادی باعث افزایش یادگیری مشارکتی در دانشجویان شده است.
خلاصه ماشینی:
يافته ها نشان داد آموزش تفکر انتقادي showed that the critical thinking training has affectedcooperative learning and its sustainability has بر يادگيري مشارکتي در بين دانشجويان مؤثر است و پايداري آن remained stable over time.
Keywords: critical thinking, cooperative learning, کلمات کليدي: تفکر انتقادي، يادگيري مشارکتي، استنباط ، مهارت inference, self-discipline skill خودگرداني ١ گروه فلسفه تعليم و تربيت ، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم تحقيقات ، تهران ، ايران (fahmadbeigi@yahoo.
١٧٤ دوفصلنامه مطالعات برنامه درسي آموزش عالي، سال ٩، شماره ١٧، بهار و تابستان ١٣٩٧ جدول ٥: آزمون مقايسه ميانگين هاي مراحل پس آزمون و پيگيري يادگيري مشارکتي {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} همان گونه که نتايج جدول ٥ نشان ميدهد با توجه به اينکه سطح معنيداري به دست آمده براي مقياس يادگيري مشارکتي بزرگ تر از ٠,٠٥ ميباشد؛ بنابراين ، با ٩٥% اطمينان بين مراحل پس آزمون و پيگيري تفاوت معنادار نيست و اثربخشي الگوي تفکر انتقادي طراحيشده بر يادگيري مشارکتي در بين دانشجويان و پايداري آن در طول زمان ماندگار بوده است .
در تبيين نتايج به دست آمده ميتوان چنين گفت که مهارت هاي شناختي تفکر انتقادي مانند تفکر ١٧٦ دوفصلنامه مطالعات برنامه درسي آموزش عالي، سال ٩، شماره ١٧، بهار و تابستان ١٣٩٧ فعال ، سؤال کردن ، تحليل ، تفسير و دقت در نتيجه گيري، به چالش کشيدن راه حل هاي احتمالي يک مسئله ، سازمان دهي اطلاعات و استدلال کردن در مورد نتيجه تصميم گيريهاي زندگي، ميتواند موجبات افزايش يادگيري مشارکتي در دانشجويان گردد.