چکیده:
یکی از ارزنده ترین خدمات به قرآن کریم، بررسی شبهات معاصر در مورد این کتاب آسمانی است که می تواند سایه شک وتردید را از قلوب مومنین دور سازد و علاقه آنها را برای استفاده از این کتاب جاویدان بیش از گذشته کند. با توجه به محدودیت این نوشتار، در این مقاله از بین همه شبهات، تنها به شبهات قرآن وعلم پرداخته شده است و تاکید دراین بحث بر نظریات آیت الله معرفت و دکتر سهاست. آیت الله معرفت که
یکی از پرچم داران پاسخ گویی به شبهات قرآنیست، در پاسخگویی خود به شبهات علمی قرآن کریم از چند منبع استفاده می کند که عبارتنداز: قرآن، سنت، علوم قطعی، دیدگاه مفسّران، لغت و ادبیات عرب و عقل. استفاده ایشان از این منابع در اکثر موارد بجا و متقن است، اما در بعضی موارد جزئی هم، جای نقد و اشکال دارد. در مقابل ایشان یعنی درجبهه شبهه پراکنان، شخص یا اشخاصی با نام مستعار دکتر «سها» قرار دارند.
دکتر سها مبانی ای را در همه فصول کتابش اتخاذ کرده است که به عنوان شالوده، ساختار کلام خویش را برآنها استوار کرده است. ایشان در فصل دوم کتابش که مربوط به «خطاهای علمی قرآن» است با پیش فرض قرار دادن بعضی از این مبانی به ذکر نمونه هایی از تعارض قرآن و علم پرداخته است و در همه این موارد قرآن کریم را محکوم کرده و در نهایت، حکم به غیر الهی بودن آن داده است. در این مقاله شبهات قرآن و
علم و وشیوه برخورد با آنها بخصوص از طرف آیت الله معرفت و دکتر سها مورد بررسی قرار گرفته است تا مشخص شود که در قرآن کریم نه تنها مطالب مخالف علم قطعی وجود ندارد، بلکه مطالب علمی قرآن به صورت شگفت انگیزی جلوتر از علم حرکت کرده است و علم قطعی آنها را تایید میکند.
خلاصه ماشینی:
ایشان در فصل دوم کتابش که مربوط به «خطاهای علمی قرآن»است با پیش فرض قرار دادن بعضی از این مبانی به ذکر نمونه هایی از تعارض قرآن و علم پرداخته است و در همه این موارد قرآن کریم را محکوم کرده و در نهایت، حکم به غیر الهی بودن آن داده است.
در این مقاله شبهات قرآن و علم و وشیوه برخورد با آنها بخصوص از طرف آیت الله معرفت و دکتر سها مورد بررسی قرار گرفته است تا مشخص شود که در قرآن کریم نه تنها مطالب مخالف علم قطعی وجود ندارد، بلکه مطالب علمی قرآن به صورت شگفت انگیزی جلوتر از علم حرکت کرده است و علم قطعی آنها را تأیید میکند.
ک:طباطبایی، 1417:12/325) و آیت الله مصباح یزدی (مصباح، 1367: 229) و آیت الله مکارم (مکارم، 1374: 11/ 361-362) از مفسران معاصر معتقدند که ظواهر آیات قرآن کریم دلالتی بر تمامی علوم بشری ندارند و در این کتاب آسمانی تنها از باب عرضی و استطرادی به بعضی از مطالب علمی اشاره شده است، اما همین مقدارهم نه تنها مخالف علم قطعی نیست، بلکه به صورت شگفت انگیزی جلوتر از علم حرکت کرده است.
تفسیر غیر عالمانه: نمونه اول: سها درذیل آیات «أ لم تروا کیف خلق الله سبع سماوات طباقا* و جعل القمر فیهن نورا و جعل الشمس سراجا (نوح/15و16) می گوید: «دراین دو آیه حداقل دو غلط علمی وجود دارد اولا: ماه نور نیست بلکه کره ای است خاکی از جنس زمین و تنها نور خورشید را منعکس می کند.