چکیده:
اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐﺳﺎزی ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی ﺑﺮای اﻓﺮاد ﺑﺎ آﺳﯿﺐ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان اﻧﺠﺎمﺷﺪه اﺳﺖ. روش در اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ از ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری 12600 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان ﺣﺠﻢ 671 ﻧﻔﺮ از اﻓﺮاد آﺳﯿﺐدﯾﺪه ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ از ﺑﯿﻦ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎی ﻣﻄﻠﻖ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﻪ ﺑﯿﻨﺎ ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. ﺑﻨﺎ ﺑﺮﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺷﻬﺮی در ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻧﺒﻮده و در ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﻌﺎﺑﺮ، ﻣﮑﺎﻧﻬﺎ و اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت و ﺗﺴﻬﯿﻼت ﺷﻬﺮی، اﻣﮑﺎن ﺣﻀﻮر و دﺳﺘﺮﺳﯽ اﯾﻤﻦ و ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﻟﺤﺎظ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﻋﺪم ﺑﺮﺧﻮرداری از اﻣﻨﯿﺖ و واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان در ﺗﺮدد و ﻧﯿﺰ در ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪی از اﻣﮑﺎﻧﺎت و ﺗﺴﻬﯿﻼت ﺷﻬﺮی از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ اﺳﺖ. اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮی در اﯾﻦ ﺧﺼﻮص ﻧﯿﺰ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻓﻘﺪان ﻧﯿﺎزﺳﻨﺠﯽ، اوﻟﻮﯾﺖﺳﻨﺠﯽ، ﻣﺸﺎوره ﺑﺎ ذیﻧﻔﻌﺎن و ﮐﺎرﺑﺴﺖ ﻧﻈﺮ آنﻫﺎ در اﺟﺮا، ﻋﺪم ﻧﻈﺎرت دﻗﯿﻖ و اﻃﻼعرﺳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن و ﺳﺎﯾﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪان از اﻗﺪاﻣﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﯿﺰ ﺿﻌﻒ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﻓﺎﻗﺪ ﮐﺎراﯾﯽ ﻻزم ﺑﻮده و ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺎﻣﻞ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺷﻬﺮی و ﻓﻀﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ وﺟﻮد ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺴﯿﺎر رﯾﺴﮏ و آﺳﯿﺐﭘﺬﯾﺮی اﯾﻦ ﻗﺸﺮ در ﺟﺮﯾﺎن ﺣﺮﮐﺖ در ﻣﻌﺎﺑﺮ و ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻓﻀﺎی ﺳﺎﯾﺒﺮی ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﯿﺰان ﺑﺎﻻی اﺳﺘﻔﺎده اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ از اﺑﺰارﻫﺎی ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻣﺜﻞ راﯾﺎﻧﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﺮای ﻣﻨﺎﺳﺒﺴﺎزی دارا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻟﺬا ﺟﺎی اﻗﺪام ﺑﺴﯿﺎر دارد ﺗﺎ اﯾﻦ اﻓﺮاد از ﻓﻀﺎی ﺳﺎﯾﺒﺮی ﺑﻪ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮی دﺳﺘﺮﺳﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ.
خلاصه ماشینی:
از اینرو این پژوهش بر آن است به این مسئله بپردازد که تا چه حد اقدامات انجامشده در زمینۀ مناسبسازی فضاهای شهری رضایت نابینایان و نیمهبینایان را جلب نموده و ارزیابی آنها از این اقدامات چگونه است؟ 3-ضرورت و اهمیت پژوهش با توجه به اینکه مبنای انجام هر پژوهش، ضرورت و اهمیت آن و همچنین میزان نیاز جامعه به یافتههای آن میباشد، مطالعه دسترسپذیری مکانها و تسهیلات شهری برای افراد آسیبدیده بینایی، به دلایلی که ذیلا به آنها اشاره شده است، دغدغه محقق بوده و ضروری و مهم مینماید: اگرچه نابینایان همانند سایر معلولان در طول زندگی خود با مسائل گوناگون مواجه بوده و همواره تبعیضها و محرومیتهایی را متحمل شدهاند اما مناسبنبودن و عدم دسترسی به مکانها و تسهیلات شهری، یکی از مسائل و مشکلات همه نابینایان، صرف نظر از سن، جنس، وضعیت اشتغال، وضعیت تأهل و تحصیل و غیره میباشد.