می‌نویسم تا امروزیان و آیندگان بدانند در این روزها سکه‌ها ی طلا روزگار «سکه‌ای» ساخته بودند برای برخی از ما بهتران که کرور کرور اتومبیل های میلیاردی وارد کشور کردند، و عده‌ای که از سوار شدن بر این مرکب‌های شاهانه و ویراژ دادن در خیابان‌های ایران زمین مست لذت می‌شدند.
می‌نویسم تا امروزیان و آیندگان بدانند، در همین روزگار ذلت فرهنگ و سالاری پول و سکه که عامه‌ی مردم به فکر مایحتاج حداقل‌شان هستند همین مخبران معدود که وظیفه‌شان همیشه اطلاع رسانی بوده.
و اگر نبود این اعتقاد در طول تاریخ بارها و بارها طوفان حوادث برگ و بار هنر و فرهنگ و زبان این ملک را به تاراج برده بود.
آن‌ها سربازانی بودند و هستند که در طول تاریخ این ملک هیچ وقت اعتقاد نداشتند که نجات‌دهنده‌ای جز اندیشه –هر چند پنهان در زیر خاکستر بی اعتنایی و پول- خواهند داشت .
(
, 
, 
)
