چکیده:
پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع و چالشهای موثر بر ناکارآمدی پژوهش در دانشگاه فرهنگیان و با استفاده از از روش کیفی نظریه داده بنیاد انجام گرفته است. شرکتکنندگان این پژوهش، سرپرستان و معاونین پردیسهای دانشگاه فرهنگیان، کارشناسان پژوهش پردیسهای دانشگاه فرهنگیان، دانشجویان فعال در پردیسهای دانشگاه فرهنگیان، اعضای هیات علمی و مدرسین این دانشگاه بودند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. از آنجا که استراتژی پژوهش، کیفی بوده و از نظریه داده بنیاد برای انجام آن بهرهگرفته شد، دادههای مورد نیاز با استفاده از مصاحبههای عمیق با مشارکتکنندگان جمعآوری و در قالب سه مرحله کدگذاری آزاد یا باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که وجود مشکلات و موانع زیرساختی، اقتصادی، آموزشی، فرهنگی، ارتباطی، ساختاری-اداری، مدیریتی-اجرایی و فردی-انگیزشی از جمله چالشهایی هستند که بر ناکارآمدی پژوهش در دانشگاه فرهنگیان موثراند. بر این اساس اصلاح ساختار مدیریتی - اصلاح ساختار جذب اساتید و ارتقای سطح علمی آنان - افزایش منابع مالی، امکانات و تسهیلات پژوهشی - ارتقاء و توجه به مسائل انگیزشی دانشجویان - تغییر دید و اصلاح ماهیت وجودی دانشگاه - اصلاح مدیریت و سیاستگذاریهای پژوهشی از جمله راهبردهایی برای رفع موانع و مشکلات پژوهشی حاکم بر دانشگاه فرهنگیان شناسایی شدند.