بر مرگ پدرم - مجله یغما ادب و هنر

"دکتر علی افقه بر مرگ پدرم* روزگار جوانیم طی شد عمر خود تا چهل رسانیدم‌ افت‌و خیزان بشادی‌و اندوه‌ تن براه طلب کشانیدم‌ این ره عمر سخت راهی بود که نوردیدم‌و ننالیدم‌ همچنان سنگ آسیا همه عمر تن بسائیدم‌و بچرخیدم‌ گه به تحصیل‌و گاه در تدریس‌ بشب‌و روز سخت کوشیدم‌ همچو شمعی گداختم تن و جان‌ بر سر جمع نور پاشیدم‌ تا کنم پیروی ز خوی پدر راه‌و رسمی صواب بگزیدم‌ جز حقیقت رهی به نسپردم‌ جز درستی رهی نپوئیدم‌ تا شود پاک دل ز کین‌و حسد نیک کردم اگرچه بد دیدم‌ با تمام مصائب‌و سختی‌ عجزو درماندگی نجوئیدم‌ با گران‌سنگی از قناعت خویش‌ سر دیو طمع بکوبیدم‌ از وزیرو امیرو مفتی شهر جز خدا از کسی نترسیدم! (*)مرحوم حجة الاسلام حاج سید جواد افقه از روحانیان عالی‌قدر و با تقوی و بزرگوار شیراز پس از نود و چند سال زندگانی روز عید غدیر 1382 قمری(-22 اردیبهشت 1342) به رحمت ایزدی پیوست. به دوست دانشمند دکتر افقه تسلیت می‌گوئیم."