تفقه،تفکر و تعقل درامور اقتصادی با رویکرد به معاد محوری ازمنظر قرآن کریم مقاله

پیوند معاش ومعاد در قرآن دلالت برتربیت اعتقادی قرآن دارد.آنچه معاش (امور اقتصادی) را در راستای معاد قرار می دهد تفقه،تفکروتعقل مومنانه است در این مقاله نقش آموزه های ملهم از قرآن برای تلاش های سازنده اقتصادی (تولید، توزیع و مصرف بهینه و هدفمند با رویکرد به معاد محوری مورد بررسی وتجزیه وتحلیل قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است با بررسی آیاتی از قرآن کریم در حوزه اقتصاد با رویکرد به معاد محوری به سالم سازی فضای کسب و کار و فعالیت های اقتصادی توجه شود.انسان برای درک حقایق و اوامر و نواهی الهی و تربیت یابی وهدایت نیازمند تفقه ، تفکر و تعقل است . قرآن کریم همواره بر اهمیت عقل ، تفکر ، تدبر و تفقه تاکید فراوان داشته است. بکارگیری این امور در مسائل اقتصادی با رویکرد به معاد زمینه ساز ترقی و رشد جوامع اسلامی وشکل گیری تمدن اسلامی می باشد. مجموعه آیات اقتصادی قرآن حاکی از آن است که پایه و اساس جامعه ی اسلامی باید مبتنی بر تفقه ، تفکر ، تعقل و علم باشد از این رو بکارگیری روش های علمی و عقلایی برای بهره مندی از قابلیت ها و استعداد ها و امکانات به ودیعه گذاشته شده در وجود انسان و طبیعت با تکیه بر تربیت اعتقادی و معاد محوری و علم و دانش تجربی و تدبیر هوشمندانه در امور مختلف از جمله امور اقتصادی ضرورتی اجتناب ناپذیر است .

مجموعه آیات اقتصادی قرآن حاکی از آن است که پایه و اساس جامعه ی اسلامی باید مبتنی بر تفقه ، تفکر ، تعقل و علم باشد از این رو بکارگیری روش های علمی و عقلایی برای بهره مندی از قابلیت ها و استعداد ها و امکانات به ودیعه گذاشته شده در وجود انسان و طبیعت با تکیه بر تربیت اعتقادی و معاد محوری و علم و دانش تجربی و تدبیر هوشمندانه در امور مختلف از جمله امور اقتصادی ضرورتی اجتناب ناپذیر است . کلید واژه : قران، تفقه ، تفکر ، تعقل، اقتصاد، معاد مقدمه با توجه به اهمیت و جایگاه محوری قرآن کریم در بهره مندی از آن برای درک فلسفه حیات ، نحوه ی اداره امور و در نهایت اصلاح فرد و جامعه ، لازم است آموزه ها و رهنمود های این کتاب حیات بخش در حوزه های مختلف فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و ... قرآن كريم اصرار دارد به انسان بياموزد و به اين نكته توجه دهد كه از عوامل زمينه ساز گرفته تا عوامل مباشر در توليد، همه مخلوق اويند: ـ «هو الّذى يُرسلُ الرياحَ بُشراً بين يدى رحمته حتى اذا اقلّت سحاباً ثقالا سُقناه لبلد ميّت فانزلنا به الماءَ فاخرجنا بهِ مِن كلِّ الثمرات» (اعراف: 57); او كسى است كه بادها را بشارت دهنده در پيشاپيش (باران) رحمتش مى فرستد تا ابرهاى سنگين بار را (بر دوش) كشند; (سپس) ما آن ها را به سوى زمين هاى مرده مى فرستيم و به وسيله آن ها، آب (حياتبخش) نازل مى كنيم و با آن، از هرگونه ميوه اى (از خاك تيره) بيرون مى آوريم.