چکیده:
مشکلات محیطزیستی امروز به عنوان یکی از دغدغههای مهم در زندگی بشر است. این مقاله نگرش محیطزیستی و ارتباط آن با میزان دینداری در بین ساکنان 15 سال و بالاتر نورآباد ممسنی را مورد بررسی قرار داده است. روش پژوهش پیمایشی و حجم نمونه بر اساس جدول حجم نمونهلین تعداد 400 نفر بوده که با استفاده از شیوه نمونهگیری تصادفی از نوع طبقهای چندمرحلهای نمونهها انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ساختمند بود که با استفاده از مقیاس سنجش دینداری به کار گرفته شده توسط میرفردی و شایانی (2014) و مقیاس سنجش نگرش به محیطزیست به کار گرفته شده توسط صالحی عمران و آقامحمدی (2008)، تدوین گردید. برای ارزیابی روایی ابزار سنجش از اعتبار صوری و برای ارزیابی پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که ضریب آلفای متغیرهای نگرش به محیطزیست و میزان دینداری به ترتیب 76/0 و 79/0 بوده است. یافتههای تحقیق نشان داد که متغیر نگرش محیطزیستی در سطح 99 درصد با متغیر دینداری دارای رابطه معنادار و مستقیم و با متغیر سن در سطح 95 درصد دارای رابطه معکوس و معناداری بوده است. متغیر دینداری 1/14 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نموده است. نتیجه مطالعه بیانگر نقش مهم میزان دینداری و تقیدات دینی در نگرش مطلوب به محیطزیست است. در این راستا، ارائه برنامههای تربیتی و آموزشی در زمینه تقویت باورها و تعهدات دینی مرتبط با محیطزیست توصیه میگردد.