چکیده:
هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه سهامداران نهادی به عنوان مالک و مدیر بر درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. روش تحقیق از منظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت جمعآوری دادهها توصیفی-همبستگی و از نوع داده کمی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی زمانی1390 تا 1394 تشکیل میدهد، به منظور نمونهگیری از روش حذف سیستماتیک استفاده شده و تعداد 107 شرکت به عنوان نمونه انتخاب گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار Eviews استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از این است که بین تعداد سهامداران نهادی که در هیئت مدیرهاند(مالکیت نهادی)و درماندگی مالی شرکتهای مورد مطالعه و همچنین بین تعداد سهامداران نهادی که مالک شرکتاند(مالکیت مدیریتی) و درماندگی مالی شرکتها رابطه معنادار وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
٥- فرضیه های تحقیق ١) بین تعداد سهامداران نهادی که در هیئت مدیره اند(مالکیت نهادی) و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود دارد.
: بین تعداد سهامداران نهادی که در هیئت مدیره اند (مالکیت نهادی) و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود دارد.
نتایج آزمون رگرسیون فرضیه دوم : بین تعداد سهامداران نهادی که مالک شرکت اند (مالکیت مدیریتی) و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود ندارد.
: بین تعداد سهامداران نهادی که مالک شرکت اند (مالکیت مدیریتی) و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود دارد.
: بین تعداد سهامداران نهادی که مالک شرکت اند (مالکیت مدیریتی) و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود دارد.
٥- نتیجه گیری نتیجه تحقیق حاکی از این است که بین میزان سهامداران نهادی که در هیئت مدیره اند (مالکیت نهادی) و درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود دارد.
همچنین نتایج بدست آمده از فرضیه دوم نشان داد که بین تعداد سهامداران نهادی که مالک شرکت اند(مالکیت مدیریتی) و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود دارد، بنابراین پیشنهاد میگردد که سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه و سهامداران باید در زمان سرمایه گذاری در شرکت ها به موقعیت مالی شرکت ها و ساختار مالکیت مدیریتی توجه نمایند تا از این طریق بتوانند بازده بیشتری کسب نمایند.