چکیده:
پژوهش حاضر، با هدف فراارزشیابی ارزیابی کلان عملکرد در سال 1387 انجام شده و ضمن طراحی پرسشنامه آسیب شناسی برای حوزه های ستادی و صف به گردآوری دادهها از 69 حوزه پرداخته است . روایی پرسشنامه از طریق بررسی نظرات افراد ذیربط مشخص شده است. تجزیه و تحلیل یافته ها از طریق روش آمار توصیفی صورت گرفته است. فراارزشیابی صورت گرفته، هفت حوزه را پوشش داده و نتایج حاصل از آن در قالب جداول توصیفی ارائه شده است. یافتههای کلی آسیب شناسی ارزیابی عملکرد وزارت متبوع، در اکثر موارد حاکی از تناسب نسبی یا عدم تناسب شاخص های عمومی ارزیابی عملکرد با ماموریت و اهداف حوزه های صف وزارت متبوع بوده و تنها در حوز ة ستادی وزارت با ماموریت ها و اهداف وزارت، تناسب داشته است . در خاتمه نیز، راهکارهای اجرایی برای بهبود وضعیت موجود ارزیابی کلان عملکرد وزارت متبوع پیشنهاد شده است.
خلاصه ماشینی:
آسيب شناسي نظام ارزيابي کلان عملکردوزارت علوم ، تحقيقات وفناوري رضا محمدي *١ فرانک مختاريان **٢ چکيده پژوهش حاضر، با هدف فراارزشيابي ارزيابي کلان عملکرد در سال ١٣٨٧انجام شده و ضمن طراحي پرسشنامۀ آسيب شناسي براي حوزه هاي ستادي و صف به گردآوري داده ها از ٦٩ حوزه پرداخته است .
نظام ارزيابي کلان عملکرد، وزارت علوم ، تحقيقات و فّناوري ، حوزة ستادي ، حوزة دانشگاهي * عضو هيئت علمي سازمان سنجش آموزش کشور ** دانشجوي دکتراي مديريت آموزشي دانشگاه تهران مقدمه يکي از ويژگي هاي متمايزکنندة زندگي فعلي با زندگي در زمان هاي گذشته ، تفوق حضور فراگير و گسترده سازمان هاي رسمي و پيچيده است (آلوکو١، ٢٠٠٣: ١٦٥).
وزارت علوم ، تحقيقات و فّناوري نيز به عنوان نهاد متولي نظام آموزش عالي در کشور، انجام ارزيابي کلان عملکرد را در دستور کار خود قرار داده است ؛بنابراين ،پژوهش حاضر درصدد پاسخگويي به اين سؤال است که ميزان دستيابي نظام ارزيابي کلان عملکرد وزارت متبوع ، تا چه حد بوده است ؟ به بيان ديگر، هدف آن است که در قالب آسيب شناسي نظام ارزيابي کلان عملکرد، به بررسي نقاط قوت و زمينه هاي نيازمند بهبود روش هاي ارزيابي عملکرد پرداخته شود.
در کشور ما، نتايج مطالعات در اين خصوص حاکي از عدم انجام ارزشيابي منظم عملکرد دستگاه هاي دولتي ، فقدان نظام و سازوکار مناسب براي پي گيري تحقق اهداف برنامه ها، نتايج مورد انتظاروعدم پاسخگويي دستگاه هاي دولتي به جامعه و مردم است (معاونت توسعۀ مديريت و سرمايۀ انساني ، ١٣٨٤).