چکیده:
امنیت غذایی سنگ بنای یک جامعه توسعهیافته و عنصر اصلی سلامت فکری، روانی و جسمی آن جامعه است. از این رو، توجه صحیح و جامع به این موضوع و شناسایی شاخص چندبعدی که تمامی جنبههای امنیت غذایی از سیری شکمی تا سیری سلولی را تحت پوشش قرار دهد، از اهمیت ویژهای در جهت استقلال اقتصادی و سیاسی – علاوه بر جنبه معیشتی- برای محققیان و سیاستگذاران برخوردار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر معرفی و محاسبه شاخص نوینی در برآورد سطح امنیت غذایی کشور تحت عنوان شاخص GFSI طی سالهای1360 تا 1392بوده است. همچنین وضعیت امنیت غذایی کشور طی برنامههای پنجساله توسعه به روش توصیفی و تاثیر برخی متغیرهای اقتصادی نظیر شاخص قیمتها و جمعیت بر امنیت غذایی با به کارگیری مدل ARDL و آزمون کرانهها بررسی شد. نتایج نشان داد امنیت غذایی کشور در طی زمان از یک روند نوسانی برخوردار بوده بهطوریکه برنامههای اول و چهارم توسعه در زمینه بهبود وضعیت امنیت غذایی کشور ایفای نقش بهتری داشتهاند. همچنین نتایج تخمینها سطح قیمتها و جمعیت را عامل منفی و بازدارنده بهبود امنیت غذایی در بلندمدت و کوتاهمدت نشان داد.
خلاصه ماشینی:
همچنین وضعیت امنیت غذایی کشور طی برنامه های پنج ساله توسعه به روش توصیفی و تأثیر برخی متغیرهای اقتصادی نظیر شاخص قیمت ها و جمعیت بر امنیت غذایی با به کارگیری مدل ARDL و آزمون کرانه ها بررسی شد.
World Food Summit 183 و یارانه ای لازم برای تولید، تأمین ، توزیع و مصرف مواد غذایی و تهیه و اجرای برنامه های ایمنی غذایی و کاهش ضایعات مواد غذایی از تولید به مصرف تأکید شده است (٣٨).
این شاخص از سال ٢٠١٢ سطح امنیت غذایی در ١٠٩ کشور مختلف جهان را مورد محاسبه قرار داده، ولی تاکنون با وجود جامعیت و گستردگی استفاده در کل جهان، با عدم توجه پژوهشگران حوزه امنیت غذایی ایران مواجه شده است (١٥).
International Food Policy Research Institute ۱۸۶ محصولات بیودیزلی در کوتاه مدت تأثیر معناداری بر امنیت غذایی ندارد، ولی در بلندمدت شواهدی از تأثیر منفی آن وجود دارد.
متوسط رشد سالانه زیرشاخص های در دسترس بودن، توان مالی ، کیفیت و امنیت غذایی (درصد) (رجوع شود به تصویر صفحه) مأخذ: یافته های پژوهش از نتایج نمودار١، جدول٣ و شرایط اقتصادی ایران پیداست پس از انقلاب جمهوری اسلامی ایران و شروع دوره جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، به جز مقطع کوتاه ١٣٦٢، اقتصاد وارد دورهای از افول سریع شد به طوریکه امنیت غذایی نیز موقتا در سال ١٣٦٢ افزایشی در حدود ٤ درصد نشان می دهد.