چکیده:
هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثراقتصاد دانش محور بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران طی سالهای 1393-1368 بود. به منظور بررسی روابط بلندمدت بین ارزش افزوده بخش کشاورزی و متغیرهای شاخص ICT، شاخص R&D، شاخص ترویج و آموزش، سرمایه و نیروی کار از روش همانباشتگی جوهانسن- جوسیلیوس و الگوی تصحیح خطای برداری(VECM) استفاده شد. نتایج حاصل از تخمین تابع بلندمدت مدل مبین تأثیر مثبت و معنیدار شاخص ICT، شاخص R&D، متغیرهای سرمایه و نیروی کار بر ارزش افزوده بخش کشاورزی بود. تأثیر شاخص ترویج و آموزش کشاورزی بر ارزش افزوده بخش کشاورزی مثبت اما فاقد ارزش آماری بود . علاوه بر این، نتایج حاصل از مدل تصحیح خطا نشان داد که حدود 53 درصد از انحرافات کوتاه مدت ارزش افزوده بخش کشاورزی از مقدار تعادلی بلندمدت آن طی یک دوره تعدیل میشود. از این رو، افزایش اعتبارات تحقیق و توسعه در بودجه بخش کشاورزی میتواند در رشد ارزش افزوده این بخش مؤثر باشد.
خلاصه ماشینی:
به منظور بررسی روابط بلندمدت بین ارزش افزوده بخش کشاورزی و متغیرهای شاخص ICT، شاخص R&D، شاخص ترویج و آموزش، سرمایه و نیروی کار از روش هم انباشتگی جوهانسن - جوسیلیوس و الگوی تصحیح خطای برداری (VECM) استفاده شد.
بنابراین با توجه به نقش و جایگاه بخش کشاورزی در اشتغالزایی و تأمین امنیت غذایی و فراهم کردن زمینه توسعه سایر بخش های صنعت و خدمات و همچنین تأکید ویژه بر توسعه پایدار بخش کشاورزی در سیاست های کلی خودکفایی کشور، ضرورت توجه به کشاورزی دانش بنیان بیش از پیش آشکار است ، اما با توجه به ویژگی های کشاورزی ایران مانند پراکندگی و تنوع محصول، ویژگی های شاغلان، نظامهای بهرهبرداری و نظام مالکیت از یک سو و برنامه ها، شرایط و ضوابط نهادها و دستگاههای مسئول در توسعه منابع انسانی بخش کشاورزی از سوی دیگر، آیا شاخص های اقتصاد دانش محور بر رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران تأثیر مثبتی داشته است ؟ با توجه به اهمیت موضوع، هدف مقاله حاضر بررسی اثر اقتصاد دانش محور بر ارزش افروده بخش کشاورزی ایران طی سالهای ١٣٦٨-١٣٩٣ است که با بهرهگیری از تکنیک های اقتصادسنجی و استفاده از روش هم انباشتگی به این مهم پرداخته شده است .
نتایج الگوی تصحیح خطا(ECM) (رجوع شود به تصویر صفحه) مأخذ: یافته های تحقیق نتایج حاصل از تخمین تابع کوتاه مدت مدل نیز بیانگر تأثیر مثبت و معنی دار شاخص ICT ، شاخص تحقیق و توسعه (R&D)، سرمایه و نیروی کار بر ارزش افزوده بخش کشاورزی است .
برای این منظور از متغیرهای شاخص ICT ، شاخص R&D، شاخص ترویج و آموزش، سرمایه و نیروی کار به عنوان عوامل مؤثر بر رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی استفاده گردید.
نتایج حاصل از تخمین تابع بلندمدت مدل نشان داد شاخص ICT ، شاخص تحقیق و توسعه ، متغیرهای سرمایه و نیروی کار دارای تأثیر مثبت و معنی داری بر ارزش افزوده بخش کشاورزی هستند.