چکیده:
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر هوشمندسازی مدارس بر هوش اجتماعی، هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در شهرگرگان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی، از نوع علی- مقایسهای است. جامعه آماری شامل دانشآموزان دبیرستانهای شهر گرگان میباشد. حجم نمونه، بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 301 نفر برآورد شد که به روش تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه هوش اجتماعی ترومسو و پرسشنامه هوش معنوی عبداللهزاده بود. پیشرفت تحصیلی نیز بر اساس معدل امتحان نهایی سال سوم دبیرستان بررسی شد. تجزیه و تحلیل دادهها به کمک نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمونهای آماری تی گروههای مستقل و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافتهها نشان داد که بین هوش اجتماعی و هوش معنوی دانشآموزان مدارس عادی و هوشمند تفاوت وجود دارد، به طوری که دانشآموزان مدارس هوشمند دارای هوش اجتماعی و هوش معنوی بالاتری بودند؛ اما، تفاوت معناداری بین پیشرفت تحصیلی دو گروه مشاهده نشد. همچنین، یافتهها نشان داد که پیشرفت تحصیلی با هوش اجتماعی و ابعاد آن رابطه معناداری ندارد ولی با هوش معنوی و ابعاد آن همبستگی معناداری نشان داد. نتیجه آنکه حضور دانشآموزان در مدارس هوشمند میتواند موجب رشد بهتر هوش اجتماعی و هوش معنوی آنها شود.
خلاصه ماشینی:
توزیع فراوانی و درصدی دانشآموزان بر اساس ویژگیهای دموگرافیک (به تصویر صفحه مراجعه شود) یافتهها سؤال اول تحقیق: آیا بین هوش اجتماعی و هر یک از مؤلفههای آن (پردازش اطلاعات اجتماعی، آگاهی اجتماعی و مهارت اجتماعی) در مدارس هوشمند و عادی تفاوت وجود دارد؟ جدول 2.
مقایسه میانگین نمرات هوش اجتماعی و مؤلفههای آن در دانشآموزان مدارس عادی و هوشمند با توجه به جدول 2 و مقایسه میانگین نمرات هوش اجتماعی و ابعاد آن شامل پردازش اطلاعات اجتماعی، آگاهی اجتماعی و مهارت اجتماعی، در دانشآموزان مدارس هوشمند و عادی، مشاهده گردید که تفاوت معنادار است.
سؤال دوم تحقیق: آیا بین هوش معنوی و هریک از مؤلفههای آن (درک و ارتباط با سرچشمه هستی و زندگی معنوی) در مدارس هوشمند و عادی تفاوت وجود دارد؟ جدول 3.
مقایسه میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مدارس عادی و هوشمند سؤال چهارم تحقیق: آیا بین هوش معنوی و هوش اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رابطه وجود دارد؟ جدول 5.