چکیده:
جمشید یکی از پادشاهان اساطیری ایران است. او به زعم عدهای پسر صلبی
طهمورث بود و فرقهای برادر طهمورث میدانند و طایفهای برادرزادة وی گفتهاند. در زمان
جهانداری وی ممالک عالم به کمال معموری و آبادانی رسید. به گمان طایفهای از مورخان,
اوّلین کسی است که علم طب را استنباط کرد. به قول طبری هفتصد سال و به عقیدة بعضی
دیگر ۶۱۷ سال به خداپرستی معتقد و ثابتقدم بودء آنگاه دعوی الوهیّت کرد» ضحاک تازی
لشکر بر سرش آورد و جمشید از مقاومت درماند و فرار کرد. مدات سلطنت وی به قول اکشر
مورخان هفتصد سال و حیاتش هزار سال بود. از جمله کتابهایی که گزارشی از زندگی و
روزگار جمشید میدهد. شاهنامة فردوسی است.
بیشک از جملة داستانهای عرفانی شاهنامه» داستان جمشید است. اگر از منظر و
خاستگاه عارفان به این داستان بنگریم درمییابیم که جمشید. نماد سلیمان استء آن هم
سلیمانی که همسویی آن با سلیمان مطرحشده در کمتر از همخوانی آن با سلیمان مذکور
در کتاب مقدّس و متون عرفانی است. به علّت اینکه سلیمانی که در قرآن مطرح شده است
طبق اعتقاد مسلمانان پیغمبر است و معصوم؛ لذا خطایی از وی سر نمیزند. امّا سلیمانی که در
کتاب مقدّس معرفی شده پادشاهی است که در نهایت امر، دچار شرک و انحراف از مسیر حق
شده و به همین دلیل قدرت و دولتش از هم گسیخته و نابود میگردد.
خلاصه ماشینی:
(كزازی، 1379 : 266) نسودیان نماد اعضا و جوارحی است كه در بقای نسل و … نقش بارزی دارند: گروه سوم نسودیان (كشاورزان و برزیگران) است فردوسی در معرفی این گروه میگوید: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نسودیان برحسب ظاهر داستان عبارت است از گروهی كشاورز كه به كار كشت و داشت و برداشت اقدام میورزند اما اگر از جنبة رمزی و عرفانی به داستان نظر شود، میتوان گفت: نسودیان نماد اعضا و جوارحی است كه در بقای نسل نقشی آشكار دارند؛ لذا توجّه به این اعضا و جوارح كنایه از به اختیار گرفتن خور و خواب و خشم و شهوت است؛ چرا كه به قول سعدی: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} و به قول مولانا جلالالدّین محمّد مولوی: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} اصولاً از نظر عرفا سلیمان علاوه بر سلیمان نبی، شخصی است كه بر نفس خود مالك باشد و بتواند از شهوات گوناگون دامنش را حفظ كند و بداند كه: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} از منظر عرفان جمشید (كه نماد سلیمان است) با تسلط بر خشم و شهوت به طور طبیعی و مشروع نیازهای جسمی و جنسی خود را نیز برآورده كرده و در نظم و بقای نسل هم اختلالی به وجود نمیآورده است.