چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر چهار روش تدریس مباحثه گروهی، پرسش و پاسخ، نمایش علمی و سخنرانی بر خلاقیت، انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان انجام شد. نمونه آماری شامل 270 نفر از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان البرز بود که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس، پرسشنامه خلاقیت عابدی و آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی بود. برای تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا)، تحلیل واریانس یک راهه (آنوا) و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد دانشجویانی که با روش مباحثه گروهی آموزش میبینند انگیزه پیشرفت، خلاقیت و پیشرفت تحصیلی بیشتری از خود نشان میدهند. برهمین اساس به ترتیب روشهای نمایش علمی، پرسش و پاسخ و روش سخنرانی در رتبههای بعدی بر انگیزه پیشرفت، خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان تأثیر گذار بوده است.
خلاصه ماشینی:
به طور خلاصه ، پژوهش ها نشان داده است که آموزش با شيوه نوين و فعال و با استفاده از گروه هاي مباحثه و مشارکتي پيشرفت تحصيلي فراگيران را بهبود مي بخشد (کرمي ، محمدزاده قصر، افشاري ، ١٣٩١؛ يزديانپور، يوسفي ، حقاني ، ١٣٨٩؛ يارياري ، کديور، ميرزاخاني ، ١٣٨٨؛ الکساندر و ون ووک ٥، ٢٠١٢؛ افندي و زاناتون ٦، ٢٠٠٧؛ فيشر و شاچر٧، ٢٠٠٤؛ گوکورت ٨، ٢٠١٠؛ يانگ ٩، ٢٠٠٥) و افزون بر آن اين روش باعث افزايش انگيزه پيشرفت مي شود (استوار، غلامي آزاد، مصرآبادي ، ١٣٩١؛ الکساندر و ون ووک ، ٢٠١٢؛ فيشر و شاچر، ٢٠٠٤؛ نيکلز ١٠، ٢٠٠٢؛ وينستون ١١، ٢٠٠٢).
نتايج پژوهش حاضر نيز نشان داد، بين ميزان خلاقيت دانشجويان مراکز تربيت معلم که با روش هاي تدريس چهارگانه (سخنراني ، پرسش شفاهي ، نمايش علمي ، مباحثه و مشارکت گروهي ) آموزش ديده اند، تفاوت معني داري وجود دارد، به عبارت ديگر معلوم شد که با تغيير و اتخاذ روش مباحثه و مشارکت گروهي در تدريس براي دانشجويان مراکز تربيت معلم ، مي توان انتظار داشت رفتارهاي خلاقانه از آنها سر بزند که اين يافته با يافته هاي هسوچانکي (٢٠٠٦)، بوگنر و ايبراکويچ (٢٠٠٩)، دانوگاسپار (٢٠١١)، هونگي و چنگيوو (٢٠٠٩)، کوئلوداليويرا (٢٠٠٦)، شاکتروتوم و زيف کين (٢٠٠٦)، ميرمل (٢٠٠٣)، اسکنک و همکاران (٢٠١١)، بريانت (٢٠١٠)، اميري و نوروزي (١٣٩٠)، احمدي (١٣٩١)، جبلي آده و سبحاني (١٣٩١)، افشارکهن (١٣٨٩)، شريفي و داوري (١٣٨٨)، حميدي (١٣٩٠)، فتحي آذر وحيدري فارفار (١٣٩٠)، ميرزاييان (١٣٨٢)، دارستاني فراهاني (١٣٧٩)، ساختمانيان (١٣٧٣)، فروغي و مشکلاني (١٣٨٤)، کرمي و همکاران (١٣٩١) همسو بود.