چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی مادران با اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری شامل 310 نفر از کودکان پیش دبستانی مراکز مهد کودک سه ستاره شهرستان ساری بود که از این عده 150 کودک پیش دبستانی با توجه به جدول کرجسی و مورگان و با روش تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) ، مقیاس هوش هیجانی شوته و همکاران (2001) ، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگایل و همکاران، 1989) و مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که رابطه منفی معناداری میان ابعاد هوش هیجانی از جمله درک هیجانی، نظم جویی هیجانی و به کارگیری هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی مادران با اضطراب جدایی کودکان وجود دارد. همچنین هوش هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی پیش بینی کننده ای مناسب برای اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی است. با توجه به میزان t و سطح معناداری مشخص شد که در میان عاملهای پیش بین، مولفه های درک هیجانی، نظم جویی هیجانی، تاب آوری و شادکامی مادران سهمی مناسب در تبیین اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی دارند. با توجه به مدل نهایی، نظم جویی هیجانی، درک هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی به ترتیب بیشترین تاثیر را در کاهش اضطراب جدایی کودکان دارند.
This study was carried out to investigate the relationship between mothers’ emotional intelligence, resilience, and positive thinking and preschoolers’ separation anxiety. The research design was descriptive, correlational. The statistical population of the study comprised 310 preschoolers attending child care centers in Sari. The sample size was determined to be 150 based on Krejcie and Morgan Table and the sample was drawn through random cluster sampling method. The instruments included Conner-Davidson Resilience Scale (2003), Emotional Intelligence Scale (Schutte et al., 1998), Oxford Happiness Inventory (Argyle et al., 1989), and the Preschool Anxiety Scale (PAS). The obtained data were analyzed via pearson correlation and regression analysis (enter method). The results showed that mothers’ emotional intelligence (and its different dimension such as emotion perception, managing emotions, utilizing emotions), resilience, and positive thinking were negatively associated with children’s separation anxiety. In addition, emotional intelligence, resilience and positive thinking are good predictors of separation anxiety of preschool children. Moreover, a significant share of variation in preschoolers’ separation anxiety has been explained by emotion perception, managing emotions, resilience, and happiness. According to the final model, managing emotions, emotion perception, resilience, and positive thinking were respectively the most effective factors in reducing children’s separation anxiety.
خلاصه ماشینی:
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان میدهد که رابطه منفی معناداری میان ابعاد هوش هیجانی از جمله درک هیجانی، نظم جویی هیجانی و به کارگیری هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی مادران با اضطراب جدایی کودکان وجود دارد.
نتایج پژوهش محمدپور و اسماعیل پور(١٣٩٥) نشان داد که مداخله درمانی مبتنی بر برنامه مربیگری رفتار و هدایت میتواند به عنوان یک برنامه درمانی قابل اجرا و مؤثر برای کاهش نشانه های اضطراب جدایی در کودکان پیش دبستانی مورد استفاده قرار گیرد.
از این رو فرضیه دوم پژوهش مبنی بر وجود رابطه معنادار میان تاب آوری مادران و اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی تایید میشود.
جدول ٥: ضرایب استاندارد وارد شده به مدل (رجوع شود به تصویر صفحه) با توجه به میزان t و سطح معناداری مشخص شد که در میان عاملهای پیش بین مؤلفه های درک هیجانی، نظم جویی هیجانی، تاب آوری و شادکامی مادران سهمی مناسب در تبیین اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی دارند.
از این رو فرضیه اول پژوهش مبنی بر وجود رابطه معنادار میان ابعاد هوش هیجانی مادران با اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی تایید میشود.
از این رو فرضیه اول پژوهش مبنی بر وجود رابطه معنادار میان ابعاد هوش هیجانی مادران با اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی تایید میشود.
Weersing نتایج تحلیل همبستگی در فرضیه دوم نشان داد که میان میزان تاب آوری مادران و اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد.
از این رو فرضیه دوم پژوهش مبنی بر وجود رابطه معنادار میان تاب آوری مادران و اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی تایید می شود.