ارایه‌ی الگوی اندازه‌گیری دارایی‌های نامشهود مقاله

از یک‌سو، نظر به حرکت ایران به‌سوی پیاده‌سازی استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی و از سوی دیگر, اهمیت‌یافتن بیش از پیش نقش دارایی‌های نامشهود در اقتصادء این پژوهش به تدوین الگوی اندازه‌گیری دارایی‌های نامشهود استفاده‌شده در ایران می‌پردازد. ماهیت الگوی ارائه‌شده در این پژوهش, همانند تلاش‌های نهادهای استانداردگذار همچون» هیئت استانداردهای بین‌المللی حسابداری» مبتنی‌بر سازة اجتماعی و درنتیجه برمبنای فرایند مشاوره و کنش‌های متقابل با متخصصان ساخته شده است؛ اما برخلاف فرایند قانون‌گذاری استانداردگذاران, تجزیه‌وتحلیل‌های صورت گرفته در این پژوهش مبتنی‌بر استفاده از روش نظریة داده‌بنیان و با استفاده از مصاحبه‌های ساختارنیافته و عمیق انجام شده است. این پژوهش با انجام ۱۵ مصاحبه به‌روش گلوله برفی به اشباع رسید. نتایج پژوهش نشان داد پدیدة محوری در الگوی اندازه‌گیری دارایی نامشهود در میان ارزیابان دارایی‌های نامشهود، «سودمندی در تصمیم» است که در شرایط علّی سطح تجمیع، وضعیت سواری مجانی، قابلیت اندازه‌گیری و تعیین هدف از ارزیابی و راهبرد استفاده از مبنای اندازه گیری چندگانه تبیین‌پذیر است که با رویکرد کنونی استانداردهای حسابداری بین‌المللی همسوست.