چکیده:
جنگ نرم از اولویتهای دشمن برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران است. ازاینرو، پرسش این پژوهش این است که با چه الگوهایی میتوان جنگ نرم را مدیریت و بهصورت موثر با آن مقابله کرد؟ مقابله با هجمههای نرم، مستلزم الگوهای مدیریتی همجنس و همسنخ خودش است. در این تحقیق، هدف اصلی معرفی الگوهای نرمافزاری مقابله با پدیده یادشده است. برای دستیابی به این هدف، از روش توصیفی – تحلیلی بهره گرفته شده و گردآوری دادهها نیز براساس مطالعه اسنادی و رجوع به مدارک و اسناد علمی انجام شده است. نتیجه اجمالی این پژوهش، بیانگر این است که تهدید نرم، ماهیت فرایندی و پروسه – پروژهای دارد. الگوهای مدیریت نرم تهدید، در فضای پیشگیرانه با الگوی مدیریتی عدم طرح، در فضای پیشدستانه با الگوی مدیریتی عدم وقوع، و در فضای پیشگیری ثانویه با الگوی مدیریت مهار، پیشبینی شده است.
خلاصه ماشینی:
بهموازات چنین تغییر و دگرگونی در راهبردهای قدرتهای بزرگ، الگوهای مدیریت و مقابله با تهدیدات نوظهور و نرمافزاری، به دغدغههای مدیران سیاسی و امنیتی تبدیل شده و موضوع بحث کارشناسان مطالعات امنیت ملی گردیده است.
ازاینرو، مسئلۀ اصلی این پژوهش، واکاوی الگوهای مدیریت تهدیدات برای مقابله با جنگ نرم است.
بنابراین، مدیریت نرم مبتنیبر الگوی عدم وقوع، مبتنیبر این اصل است که تهدید نرم موضوعیت یافته است؛ اما باید کاری کرد که از وقوع اجتماعی آن جلوگیری شود.
درصورتیکه فضای اجتماعی مدیریت شود و مانع از بروز گسستهای اجتماعی گردد، میتوان جامعۀ امنی را پیشبینی کرد که درنتیجۀ آن، پدیدههای امنیتی در آن موضوعیت پیدا نکنند؛ زیرا تهدیدات نرم داخلی از درون چنین گسستهایی بروز و ظهور مییابند و بازیگران خارجی نیز با سوار شدن بر چنین گسستهایی، تهدید تولید میکنند.
" داشته" اشاره به کالاها و شرایطی دارد که مردم فکر میکنند عملا توانایی کسب و حفظ آنها را دارند (تدگر، 1388: 47) این الگو مبتنیبراین نظریه است که هرگاه شکاف بین «انتظارات و خواستهها» با «داشتهها» وجود داشته باشد تهدید ظهور پیدا خواهد کرد.
ازاینرو، برای ساحتهای زیست فردی و جمعی انسان، باتوجهبه فرایند پروژهای پروسهای تهدیدات نرم و فضاهای سهگانۀ پیشگیری، الگوی جامع مدیریت تهدید طراحی شد که هم تهدیدات نرم تأثیرگذار در ساحت پیشاتکوین را متأثر میسازد و هم میتوان با این الگو با تهدیدات نرم مؤثر بر ساحتهای فردی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی مقابله کرد.