"عباس رستمیان به سال 1327 در اصفهان دیده به دنیا گشود و هنوز 6-5 سال بیشتر نداشت که با شور و شوقی بسیار به نقاشی روی آورد، چرا که مادرش به همان سادگی و صمیمیتی که قصه میگفت، طرحی از شخصیتهای داستان را با مداد برایش روی کاغذ رسم میکرد و این نخستین انگیزه وی برای روی آوردن بدین هنر بود.
او که حدود 5 سال در زندگی روستایی ایران به تحقیق و جستجو پرداخته، معتقد است که زیباترین شکل هنرها را باید در سادگی و صمیمیت خانههای خشتی و گلی، لباسهای ساده و بیپیرایه و سختکوشی این مردم یافت و شاید به همین دلیل باشد که در آثار وی، از زندگی مدرن امروز کمترین اثری مشاهده نمیشود."