چکیده:
ابران یکی از اعضای سازمان علمی, فرهنگی ملل متحد (یونسکو) و سازمان جهانی کار (ای.ال.او) می‌باشد. بنابراین باید مفاد
بیانیه‌ها, کنگره‌ها و کنوانسیونهای آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای, همانند سایر اسناد بین‌المللی مصوب این سازمانها در کشور مورد
توجه قرار گیرد. البته پذیرش, عدم پذیرش و با پذیرش مشروط موضوع ثانوی است که به‌عنوان حقی از حقوق اعضا محفوظ
می‌باشد.
در این گزارش دو توصیه‌نامه مشترک سازمان جهانی کار و بونسکو و توصیه‌نامه ۱۹۱سازمان جهانی کار ترجمه و تحلیل
مختصری شده است.
به‌کارگیری دستورالعمل‌های این نشستها که حاصل پژوهش‌های کاربردی, تجربیات و دانش اعضاست می‌تواند در بهبود
وضعیت کشورها مور باشد و جهت‌گیری‌های آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای را اصلاح نماید. به طور خاص در توصیه‌نامه مشترک
سازمان جهانی کار و یونسکو (۲۰۰۱) آمده است که کشورهای عضو در قوانین و مقررات خود. در محدوده فعالیتشان اصول این
توصیه‌نامه را رعایت کنند. لذا این مصوبات می‌تواند ما را در همکاری با مجلس (در تهیه طرح و با تصوبب قوانین) و همچنین
در تعامل با دولت (در ارائه لایحه) یاری نماید.
در این دو توصیه‌نامه محورهای مهمی مانند: آموزش فنی‌وحرفه‌ای در آموزش عمومی, آمادگی برای مشارکت در دنیای
کارء بادگیری مادام‌العمرء کاهش فقرء سیاستگذاری ملی در آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای و مهارت آموزی, توسعه شایستگی‌هاء
چارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی و .... به عنوان حوزه‌های عمل اشاره شده است. البته برمبنای همین حوزه‌های عمل, حوزه‌های
نیز مشخص شده است.
در استمرار فعالیتهای نهادهای بین‌المللی همچنین بونسکو پیش‌نویسی از یک توصیه‌نامه دیگر در سال ۲۰۱۲به اعضا ارائه کرده
تا بتوانند قبل از تدوین سند. نظرات و تجربیات خود را به‌صورت مکتوب به این سازمان ارائه کنند.
نتیجه عملی بررسی این اسناد, پیشنهادهایی است که ما را در دستیابی به اهداف این آموزش‌ها کمک می‌کند. برخی از این
پیشنهادها عبارتند از:
توجه و تاکید بر اسناد بین‌المللی برای رقابت در بازار کار جهانی, توجه به شاخص‌های بین‌المللی برای همترازی با استانداردهای
جهانی در ارائه آموزش, تصویب قانون دائمی برای آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای با توجه به مفاد این اسناد، تشکیل نهاد ملی برای
سیاستگذاری و هماهنگی در مدیریت و اجرا.
(
, 
, 
)
