"(به تصویر صفحه مراجعه شود) عبور شاعری خون قی کرد تاجری دید و خیال می‌کرد گربه‌ای دور لبش را لیسید عابری راه خودش را طی کرد!
در فاصلهء زمانی 006 هزار ساله از دورهء پارینه سنگی1 تاکنون،اگر اصل بر انطباق قوانین و پدیده‌های طبیعی با نیازهای انسان بوده است،پس نیروی انسانی و اندیشهء خلاق او هر چه محلی از اعراب را داراست؟ به اعتبار آیهء اول از سورهء دهر در قرآن کریم:«آیا بر انسان دورانی گذشت که چیز قابل ذکری نبود.
2»نیز معلوم می‌شود که مدتهای مدید انسان در حال تلاش و مقابله با پدیده‌های محیط زیست خود بوده و به طور ضمنی این نکته را نشان می‌دهد که قانونمندیهای طبیعت چندان هم مطابق میل انسان عمل نمی‌کرده و یا امروزه عمل نمی‌کنند.
با این توضیح آشکار بهتر نیست که بگوییم:انسان به نحو شگرفی«قوانین و پدیده‌های طبیعی»را با«نیازهای خود»تطبیق داده است و قبل از آنکه برای انسان نقشی مفعولانه در ذهن داشته باشیم،او را فاعل محیط خود بدانیم، و این به روحیهء انسان محوری نزدیکتر است."
(
, 
, 
)
