چکیده:
سابقه و هدف: دانشگاه های علوم پزشکی سکان دار عرصه ی بهبود سلامت و تولید علم هستند و
اعضای هیئت علمی که دارایی ارزشمندی محسوب می شوند باید در محیطی دارای معنویت و
سلامت عمومی و بدون استرس شغلی فعالیت کنند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه ی بین
معنویت سازمانی با سلامت عمومی و استرس شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی
لرستان بود.
روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی اعضای -
هیئت علمی بود که 132 نفر به صورت تصادفی طبقه یی انتخاب شدند و پرسش نامه ه ای معنویت
در محیط کار، استرس شغلی و سلامت عمومی را تکمیل کردند. داده ها از طریق روش همبستگی
پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. در این پژوهش همه ی موارد اخلاقی رعایت شده
است و نویسندگان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند
یافتهها: بر اساس یافته های به دست آمده، بین معنویت سازمانی با سلامت عمومی و استرس شغلی
رابطه ی معنی داری وجود داشت( 05 / 0 > P ). علاوه براین، ضریب همبستگی بین معنویت سازمانی با
سلامت عمومی برابر 60 / 0 و استرس شغلی 39 / 0 بود. بدین معنا که با افزایش معنویت سازمانی، -
سلامت عمومی نیز افزایش؛ و استرس شغلی متعاقب آن کاهش یافت. عوامل معنادار بودن کار،
احساس همبستگی و همسویی با ارزش های سازمانی نیز به ترتیب با 25 / 0 = β ، 27 / 0 = β و 26 / 0 = β
بر سلامت عمومی در سطح 5 درصد؛ و مولفه های معنویت در محیط کار به ترتیب با 17 / 0 - = β و
18 / 0 - = β بر استرس شغلی تاثیر معنادار داشت.
نتیجهگیری: نتایج نشان می دهد که معنویت سازمانی سلامت عمومی را افزایش؛ و استرس شغلی
را کاهش می دهد. بنابراین، به مدیران و اعضای هیئت علمی توصیه می شود که با اجرای برنامه های
آسیب شناسی و توسعه، معنویت را در سطح دانشگاه افزایش دهند.