چکیده:
امروزه با افزایش دما و کاهش بارش ناشی از تغییرات اقلیمی، بشر به دنبال راه هایی برای تامین آب می باشد. یکی از راه های پیش، روی او استفاده از آب جو است.بدین منظور هدف این مقاله بررسی تغییراتی است که در توزیع رطوبت ویژهدر سواحل شمال خلیج فارس متاثر از تغییر اقلیم رخ داده است. داده ها از پایگاه NCEP/NCAR با رزولوشن فضایی 5/2 درجه قوسی طی دوره آماری 1950 تا 2016 استخراج گردید. نتایج بیانگر آن بود که رطوبت ویژه روند افزایش معنی دار سالیانه با شیب 02/0 گرم برای ماه فوریه و 017/0 گرم در سال برای ماه جولای داشته است. میانگین فضایی رطوبت منطقه در هر دو ماه بالاتر رفته است و توزیع فضایی رطوبت ویژه در سطح منطقه به سمت توزیع همگون تر، تمرکز یافتهو تصادفی تر میل کرده است. این رفتار زمانی مکانی رطوبت ویژه در واقع میتواند در پاسخ به افزایش دمای عمومی منطقه رخ داده باشد و میتوان آن را به عنوان نمایه تغییر اقلیم در منطقه مدنظر قرار داد.
خلاصه ماشینی:
تأثير تغيير اقليم بر پراکنش رطوبت ويژه در سواحل شمالي خليج فارس 1 طيبه دهقاني * دانشجوي دکتري آب و هواشناسي دانشکده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي، تهران ، ايران محمد سليقه دانشيار آب و هواشناسي دانشکده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي، تهران ، ايران بهلول عليجاني استاد آب و هواشناسي و مدير قطب علمي تحليل فضايي مخاطرات محيطي دانشگاه خوارزمي، تهران ، ايران تاريخ دريافت :١٣٩٦/٥/٤ تاريخ پذيرش :١٣٩٧/٣/٩ چکيده امروزه با افزايش دما و کاهش بارش ناشي از تغييرات اقليمي، بشر به دنبال راه هايي براي تأمين آب هست .
(کار آراسته و همکاران ، ١٣٨٧) به بررسي تغيير اقليم در ايران پرداختند، نتايج نشان داد که کشور روند صعودي دما داشته و نواحي مختلف کشور نيز دستخوش تغييرات معنيدار بارش در سطوح مختلف بوده است .
(عزيزي و همکاران ، 1 1 Cutforth 2 Hegerl ١٣٨٧) در نيمه غربي ايران ، به بررسي تغيير اقليم پرداختند، متغيرهاي دمايي روند تغييرات معنيدار ولي با جهت هاي متفاوت بوده ، درحاليکه داده هاي رطوبت و بارش غالباً از روند تغييرات معنيداري برخوردار نبودند.
1 1 Gellen 2 Payen 3 Gunn 4Alison 5 Rodriguez 6 Ferrise (جونگ ١ و همکاران ، ٢٠١٠) به ارزيابي روندهاي رواناب آينده تحت چندين سناريوي تغيير اقليم در حوزه رودخانه ويلامت آمريکا پرداختند نتايج روندهاي منفي در رواناب بهار و تابستان و مثبت در رواناب پاييز و زمستان نشان داد.
تخمين گر شيب Sens که به صورت جدول شماره ١ ارائه شده است بيانگر آن بود که هر دو سري زماني ٦٧ ساله رطوبت ويژه طي دوره آماري ١٩٨٠ تا ٢٠١٦ هم در ماه فوريه و هم در ماه جولاي روند افزايشي معنيداري داشته اند.