چکیده:
این پژوهش از نوع علی مقایسه ای، به منظور بررسی جرم شناختی تاثیر بیماری افسردگی ماژور، به عنوان یکی از اختلالات روانی، با توجه به پیامدهای این اختلال (انحراف ارتکاب جرم) و تاثیر این بیماری به عنوان یک عامل موثر در آسیب پذیری این افراد در رابطه با رفتارهای پرخطر، نوع نگرش این بیماران نسبت به سوءمصرف مواد مخدر، و به روش میدانی می باشد. به این منظور 40 نفر در شهرستان بهبهان مورد آزمون قرار گرفتند. آزمودنی ها20 بیمار افسرده ماژور، 10 مرد و 10 زن و20 فرد عادی همتاشده، 10 مرد و 10 زن بودند. بیماران و افراد عادی از نظر سن، وضعیت تاهل، جنسیت و تحصیلات همتا شدند. برای بررسی از پرسش نامه نگرش نسبت به مواد مخدر برای آزمودن، دو گروه استفاده شد. داده های به دست آمده از طریق روش های آمار توصیفی شامل فراوانی و درصد و آمارهای استنباطی (آزمون خی دو) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد: در رابطه با نگرش نسبت به مواد مخدر بین افراد افسرده ماژور در نگرش کلی، هیجان ها، باورها و آمادگی عمل نسبت به سوءمصرف مواد مخدر، نسبت به افراد عادی تفاوت معنی داری وجود دارد. به عبارتی افراد افسرده آسیب پذیرتر می باشند. این پژوهش با تکیه بر شاخه جرم شناسی روان شناختی (روانی) انجام گرفته است، که با روش علمی و عینی به تحلیل علل و عوامل روانی پیدایش جرم، با هدف پیشگیری از وقوع جرم و اصلاح و درمان بزهکاران می پردازد.
خلاصه ماشینی:
بررسي جرم شناختي تأثير بيماري افسردگي ماژور بر نگرش نسبت به مواد مخدر غلامحسين کريمي کهکي * ـ مهري زمان زاده بهبهاني ** چکيده : اين پژوهش از نوع علي ـ مقايسه اي، به منظور بررسي جرم شـناختي تـأثير بيمـاري افسردگي ماژور، به عنوان يکي از اختلالات رواني ، با توجه به پيامدهاي اين اختلال (انحـراف ـ ارتکـاب جـرم )و تـأثير ايـن بيمـاري بـه عنـوان يـک عامـل مـؤثر در آسيب پذيري اين افراد در رابطه با رفتارهاي پرخطر، نوع نگرش اين بيمـاران نسـبت به سوءمصرف مواد مخدر، و به روش ميداني مي باشـد.
جدول شماره ٢: آزمون خي دو به منظور مشخص نمودن تفاوت بين فراواني گزينه هاي انتخاب شده در بين (به تصویر صفحه رجوع شود) همان طور که در جدول شماره ٢ ملاحظه مي شود مقدار خي دو مشاهده شده برابر ٦/٢٧ مي باشد (٠٠٥>p) که از مقدار بحراني جدول (٥/٩٩) بزرگ تر مي باشد؛ بنابراين فرضيه صفر رد مي شود و اين فرضيه تأييد مي گردد که تفاوت معني داري بين فراواني نگرش کلي نسبت به سوءمصرف مواد مخدر در بيماران افسرده ماژور و افراد عادي وجود دارد.
جدول شماره ٨: آزمون خيدو به منظور مشخص نمودن تفاوت بين فراواني گزينه هاي انتخاب شده در بين (به تصویر صفحه رجوع شود) همان طور که در جدول شماره ٨ ملاحظه مي شود مقدار خي دو مشاهده شـده برابـر ٧/٣٣ مي باشد (٠٠٥>p) که از مقدار بحراني جدول (٥/٩٩) بزرگ تر مي باشد؛ بنابراين فرضيه صفر رد مي شود و اين فرضيه تأييد مي گردد که تفاوت معني داري بين فراواني هيجان ها نسبت بـه سوءمصرف مواد مخدر در بيماران افسرده ماژور و افراد عادي وجود دارد.