مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت والدین و آموزش فرزندپروی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی والدینی مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری برونی‌سازی‌شده مقاله

هدف از پژوهش حاضر بررسي و مقايسة اثربخشي آموزش مديريت والدين و آموزش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد بر خودکارآمدي والديني در مادرانِ کودکان با مشکلات رفتاري بروني سازي شده بود. اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه کنترل بود. جامعة آماري پژوهش شامل مادرانِ کودکان با مشکلات رفتاري بروني سازي شده در سنين پيش از دبستان در شهرستان نجف آباد بود. نمونه گيري بهشيوة در دسترس انجام شد. بدين ترتيب 54 نفر از مادران داوطلب پس از بررسي ملاک هاي ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفي در گروه هاي آزمايش و کنترل گمارش شدند. آموزش مديريت والدين و آموزش فرزندپروري متني بر پذيرش و تعهد هر يک طي 01 جلسة 01 دقيقه اي براي دو گروه آزمايش اجرا شد در حالي که گروه کنترل در ليست انتظار قرار داشت. ابزار پژوهش پرسشنامة خودکارآمدي الديني دومکا بود . براي تحليل داده ها از تحليل واريانس اندازه گيري هاي مکرر استفاده شد. نتايج نشان داد که هر دو مداخله در مراحل پس آزمون و پيگيري موجب افزايش معن ادار خودکارآمدي والديني در مادران شده اند در حالي که نمرات گروه کنترل تغيير معني داري نداشته است. بهعلاوه تأثير آموزش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد از تأثير آموزش مديريت والدبن بالاتر بود (p<0.01) مي توان نتيجه گرفت که مداخلات اين پژوهش براي مديريت مشکلات رفتاري بروني سازي شدة کودکان در سنين پيش از دبستان و افزايش احساس کفايت و رضايت از خود در مادران مؤثر است و از آنها مي توان در کارگاه هاي آموزشي و مشاورة فرزندپروري استفاده کرد.