چکیده:
یکی از موضوعاتی که در نظام تجاری، اقتصادی و اجتماعی جایگاه ویژه ای دارد را باید موضوع محیط زیست دانست که بر اساس آن باید نهادها و سازمان ها، مبادرت به حمایت از محیط زیست نموده و در راستای فرهنگ سازی و حمایت از حقوق محیط زیست بپردازند که در این راستا در قوانین ایران به ویژه در قوانین برنامه های پنجم و چهارم توسعه به موضوع مزبور اشاره شده است و بر همین مبنا، به تعیین تکالیفی در این حوزه برای رسانه ها نیز عنایت شده است. لذا بر این اساس، رسانه های به ویژه صدا و سیما، مکلف هستند تا با ارایه آموزشهای لازم و فرهنگ سازی به حمایت از محیط زیست بپردازند و از این امر میتوان دریافت که باید از پخش تبلیغات ناقض حقوق محیط زیست نیز خودداری کند. لذاست که باید برای جلوگیری از نقض حقوق محیط زیست از طریق تبلیغات مزبور، ضمانتهای اجرایی در نظر گرفته شود که بر اساس آن باید مبنای مسئولیت محض را به عنوان مبنای اساسی مسئولیت مدنی رسانههای جمعی را مورد پذیرش قرار داد. لذا با اثبات تحقق ضرر و فعل زیان بار از سوی رسانههای جمعی، باید حکم به مسئولیت رسانه نمود و فقط در صورتی میتوان رسانه را مبرا دانست که اثبات کند ضرر وارده ناشی از فعل شخص دیگر بوده است.