چکیده:
ﭘﯿﺎده رو ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺷﻬﺮی اﺳﺖ و در ﻣﻘﯿﺎس ﺣﺮﮐﺖ اﻧﺴﺎن ﻗﺮار دارد. ﭘﯿﺎده روﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﯽ از ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺷﻬﺮی ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻦ ﻓﻀﺎ در ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﻬﺮﻫﺎی ﮐﺸﻮرﻫﺎی در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺎزی ﻧﺸﺪه و ﺑﻪ وﯾﮋه اﻓﺮاد ﻣﻌﻠﻮل و ﮐﻢ ﺗﻮان ﻗﺎدر ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﻣﻮر ﺧﻮد ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. در ﺑﺨﺶ ﻣﺮﮐﺰی ﺷﻬﺮ زاﻫﺪان ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺎده رو ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺘﻌﺪد، ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﻓﺮاد ﻣﻌﻠﻮل ﻧﺒﻮده اﺳﺖ.روش ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﻧﻮع ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﮐﺎرﺑﺮدی اﺳﺖ. ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ و ﺗﮑﻤﯿﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ، ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم از وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد ﭘﯿﺎده روﻫﺎ ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﻮده و اﻓﺮاد ﻣﻌﻠﻮل در اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﻓﻀﺎﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ و ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی ﻣﻮاﺟﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ازﺟﻤﻠﻪ : ﺷﯿﺐ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻋﺪم وﺟﻮد رﻣﭗ، ﻧﺎﻫﻤﻮار ﺑﻮدن ﻣﺴﯿﺮ، ﺑﺎرﯾﮏ ﺑﻮدن ﭘﯿﺎده رو در ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺴﯿﺮﻫﺎ، ﻣﺴﺪود ﺷﺪن ﻣﺴﯿﺮ ﭘﯿﺎده رو و ﻟﻐﺰﻧﺪه ﺑﻮدن ﮐﻒ آن ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﻌﻠﻮﻻن ﮐﻤﺘﺮ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ. ﺳﭙﺲ داده ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎ ﮐﻤﮏ spss و ﺑﺎ آزﻣﻮن ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ، ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮏ راﻫﻪ و ﮐﺎی اﺳﮑﻮﺋﺮ )ﺧﯽ 2( ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﺎ ﺟﻤﻊ ﺑﻨﺪی ﻣﺸﮑﻼت ﭘﯿﺎده روﻫﺎ ﺳﻌﯽ در ﯾﺎﻓﺘﻦ راﻫﯽ ﺑﺮای ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﭘﯿﺎده روی در ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی و ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺘﻔﺎده از اﺗﻮﻣﻮﺑﯿﻞ ﮐﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ را ﺑﺮ اﻧﺴﺎن ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ از دﯾﺮوز ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻣﺮوری ﺑﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻮﻓﻖ دﯾﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ در ﺑﺎزﮐﺮدن ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ روی ﻣﺮدم و ﺗﺒﺪﯾﻞ آن ﺑﻪ ﻣﮑﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﮔﺮدش و ﻗﺪم زدن، ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد داده ﺷﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺷﻬﺮ زاﻫﺪان را ﺑﺮ روی ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺎزی آن ﺑﺮای ﺣﺮﮐﺖ ﭘﯿﺎده ﺑﻪ ﺗﻘﻮﯾﺖ و ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻗﺪم زدن ﻣﺮدم درﺷﻬﺮ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎ ﻃﺮاﺣﯽ و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﺎزی ﻓﻀﺎ ﺑﺮای ﺣﺮﮐﺖ اﻓﺮاد ﻣﻌﻠﻮل ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪی ﺑﺎﯾﺪ دﻧﺒﺎل ﮔﺮدد. ﺗﻮﺳﻌﻪ روﯾﮑﺮد ﭘﯿﺎده ﻣﺤﻮر در ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺿﻤﻦ ﮐﺎﻫﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﺣﻔﻆ ﺑﻬﺪاﺷﺖ و ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﻗﻮی ﺗﺮ، ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮ و ﻗﺎﺑﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺮ در ﺷﻬﺮ زاﻫﺪان ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد.
Pedestrian is the most important urban access network and it is in the scale of human movement. Pedestrians are known as a part of public urban spaces. This space is not well adapted in some cities of developing countries, and especially disabled and weak people are not able to use it to do their things. In the central part of the city of Zahedan, the pedestrian path has not been responsive to the needs of disabled people due to its multiple problems. The research method is descriptive-analytical and the type of research is applied. After completing the survey studies and completing the questionnaire, it was observed that people were dissatisfied with the existing condition of the sidewalks and disabled people are facing many obstacles and limitations in using these spaces. Including: inappropriate slope, lack of ramps, roughness of the path, narrowness of the pedestrian path in some of the paths, blocking of the pedestrian path and the slippery floor, which has caused disabled people to use it less. Then the existing data were analyzed with the help of spss and independent t-test, one-way analysis of variance and chi-square (Khi 2). Urban development and reduction The use of automobiles, which make the streets of the cities narrower every day than yesterday, was suggested by reviewing the successful experience of other cities in opening the streets to people and turning them into places for walking and walking. how much To close the streets of Zahedan city for car traffic and by adapting it for pedestrian traffic, help to strengthen and encourage people's walking culture in the city. Also, in these routes, design and adapt the space for the movement of people with disabilities. A serious development should be pursued Pedestrian-oriented approach in cities will lead to the creation of a stronger, healthier and more livable society in Zahedan city while reducing transportation costs and maintaining public health and hygiene.
خلاصه ماشینی:
ارزیابی وضعیت پیاده روها و مناسب سازی آن برای افراد کم توان جسمی و حرکتی نمونه موردی: بخش مرکزی شهر زاهدان دکتر محمد رضا سلیمی سبحان استادیار جغرافیا، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا، تهران ، ایران 1 بابرمنصوری دانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان ، زاهدان ، ایران آیدین بندریان کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان ، زاهدان چکیده پیاده رو مهمترین شبکه دسترسی شهری است و در مقیاس حرکت انسان قرار دارد.
در این میان برطرف کردن موانع معماری و طراحی در سطح شهر و رفع مشکلات موجود در جهت تسهیل استفاده از امکانات و تسهیلات شهری، از عوامل بسیار مهم و مؤثر برای افراد با محدودیت های حرکتی می باشد که با استفاده از طراحی شهری، متناسب با نیازهای وقت می توان به شهری بدون مانع دست یافت (رضایی ارجرودی، ١٣٨٣: ٥٩).
لازم به ذکر است عاملی که بیشترین مشکل را برای معلولین و جانبازان جهت تردد آسان در پیاده روها ایجاد کرده است ،ناهموار بودن کف پیاده رو و وجود موانع متعدد از جمله لوازم دست فروش ها و اجناس مغازه ها است که به همراه نبود رمپ ها و شیب بندی نامناسب ، نبود و یا کمبود مبلمان شهری تعریف شده برای این گروه خاص ، طیف وسیعی از مشکلات را در خود جای داده تا استفاده از این فضای عمومی شهری برای کم توان های جسمی و حرکتی دشوار باشد.
(
, 
, 
)
