بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر تعامل مادر با کودک آهسته‌گام مقاله

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامۀ فرزندپروری مثبتبر تعامل مادر با کودک آهسته‌گام در شهرستان‌های تهران انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 40 نفر از مادران دانش‌آموزان آهسته‌گام شرکت کردند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از مدارس استثنایی شهرستان‌های تهران انتخاب شده بودند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامۀ فرزندپروری مثبترا در 10 جلسۀ 60 دقیقه‌ای دریافت کردند، در حالی که به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. ابزار این پژوهش مقیاس رابطۀ مادر-کودک پیانتا (1994) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند‌متغیری نشان داد که گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از خرده‌مقیاس‌های رابطۀ مادر-کودک تفاوت معناداری دارند. نتایج نهایی تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از آن بود که آموزش برنامۀ فرزندپروری بر تعامل مادر با کودک آهسته‌گام اثر مثبت و معناداری داشت (001/0P<).با توجه به اینکه آموزش مهارت‌های فرزندپروری به بهبود تعامل مادر با کودک منجر شد. بنابراین، استفاده از برنامۀ آموزشی فرزندپروری مثبتبا نتایج مفید و مؤثری در حوزۀ تعامل مادر با کودک آهسته‌گام همراه است.