چکیده:
مبحث م شروعیت و مقبولیت واژه ای مدرن و جدید ا ست. با وجود آنکه از این واژه ا ستفاده نمی شده ا ست اما اهمیتی ویژهبرای پادشاهان داشته است. میتوان واژه گانی همچون مقبولیت و شایستگی را به عنوان بهترین موارد جایگزین برای دورانبا ستان برای م شروعیت معرفی کرد. هخامن شیان که یکی از بزرگترین امپراتوری های جهان با ستان را ت شکیل داده بودند برمردمی حکمرانی می کرده اند که دارای فرهنگ و تمدنی دیرینه بودند و سابقه آنان در زمامداری بسیار بیشتر از هخامنشیانبوده است. این واقعیت که هخامنشیان چگونه توانستند ملل متمدن تحت انقیاد خود را راضی نمایند از آنان اطلاعت نمایند واینکه از بین خود شاهزادگان هخامنشی چه کسی باید به حکومت برسد موضوع مهمی بوده است که در پژوهشهای گذشتهچندان مورد توجه نبوده ا ست اما در این پژوهش مو ضوع ج ستجو قرار گرفت. برا ساس مطالعه کتیبه های شاهان هخامن شیمشخخش شخد مجموعه ای پیچیده از عوامل در این مهش نقش داشخته اند از جمله تایید الهی، تبار، خثخایش میبت اخلاقی،هوش و سخخیاسخخت، جنگاور پیروز بودن و دوری از دروغ را میتوان از جمله مهمترین این موراد بوده اند که موجب شخخد پ ازفتح نظامی مناطق مردم به مرور آنان به عنوان پادشخاهان خود بپذیرند و از فرامین آنان نه رخرفا به خاطر نیروی نظامی آناناطلاعات نمایند
خلاصه ماشینی:
به هر روی میتوان از نسب آنان چنین دریافت که کوروش و کمبوجیه و بردیا از خاندان اول بودند و داریوش ، خشایار، اردشیر اول ، داریوش دوم ، اردشیر دوم ، اردشیر سوم داریوش سوم نیز از شاخه دوم هستند پیشینه : 4 با وجود اهمیت مبحث مشروعیت در بین همه حکومتها و مشخص بودن راههای شناخت آن ، تاکنون کمتر پژوهشی در این زمینه انجام گرفته است که تنها دو مورد از این دست پژوهشها بر روی حکومتهای ایران باستان منتشر شده است .
(رجوع شود به تصویر صفحه) تصویر ١: تبار شناسی سلسله هخامنشی و اسامی علامت دار به پادشاهی رسیدند (براساس جدول تبارشناسی سلسله هخامنشی لوکوک، ١٣٨٢: ٩) 5 از معدود پژوهش های فارسی در این موضوع توسط آقای محمد سالار کسرایی در قالب یک مقاله در سال ١٣٨٩با عنوان فرمانروایی توامان ، حکومت و مشروعیت در ایران باستان منتشر شد (کسرایی، ١٣٨٩: ١٨٩-٢٠٧).
مطالعه دوم توسط خلیلی بر روی مشروعیت حکومت در ایران از دوران باستان (هخامنشی) تا انقلاب اسلامی صورت گرفت نگارنده این موضوع مهم را تنها در مقاله ای ٢٤ صفحه ای به بحث می گذارد و در مورد دوران هخامنشی به استوانه کوروش ، ٥ بند از کتیبه بیستون ، یک کتیبه از خشایار که از وان بدست آمده است اکتفاء کرده است .
مشابه این را بر روی پایه ستونی در شوش نیز ذکر کرده است (DSJ) او خود و پدر و قبیله اش را معرفی می کند و در بند دوم می گوید کارهایش خواست اهورا مزدا بود و اهورا مزدا مرا دوست بود.....