چکیده:
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ زﻧﺎن ﺳﯿﺐ دﯾﺪه در اﺟﺘﻤﺎع ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻧﻘﺶ ﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ در اﺟﺘﻤﺎع دارﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ در درﺟﻪ اول اﻫﻤﯿﺖ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و ﺑﻪ ﻋﻮان اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﯿﺎزﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ درک ﺷﺪه زﻧﺎن آﺳﯿﺐ دﯾﺪه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و روش ﻫﺎ و راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و ﮐﺎﻫﺶ آﺳﯿﺐ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ اﺑﺘﺪا ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﻨﺎد و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه و ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ اﻧﻮاع آﺳﯿﺐ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ زﻧﺎن در ﺳﻄﺢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﮔﺎم ﺑﻌﺪی ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪی آﺳﯿﺐ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ اﺷﺎره ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺳﭙﺲ ﻣﺮوری ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻫﺎی ﺣﻮزه آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﯽ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻧﯿﺰ ﺗﺪوﯾﻦ ﺟﺪاول ﺑﺮای اﻧﻮاع آﺳﯿﺐ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه اراﺋﻪ روش ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﮐﺎﻫﺶ آﺳﯿﺐ ﺑﻪ زﻧﺎن آﺳﯿﺐ دﯾﺪه اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ آﻣﻮزش ﺑﻪ زﻧﺎن آﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﯾﮑﯽ از راه ﻫﺎی ﻣﻬﻢ در زﻣﯿﻨﻪ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﮐﻨﺘﺮل ﺗﮑﺮار ﻣﺠﺪد آﺳﯿﺐ اﺳﺖ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و آﻣﻮزش ﺑﯿﺸﺘﺮ از اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت دارای اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ.
خلاصه ماشینی:
ارائه راهکارهای پیشگیری و کاهش آسیب در زنان آسیبدیده اجتماعی با تاکید برآموزش فریبا نوروزی 1 تاریخ دریافت: 12/03/98 تاریخ پذیرش: 15/04/98 کد مقاله: 68152 چکـیده توجه به نیازهای آموزشی و بهداشتی زنان سیب دیده در اجتماع به دلیل نقش حساسی که در اجتماع دارند، بایستی در درجه اول اهمیت قرار گیرد و به عوان اولویت برنامه های آموزشی باشد.
در این تحقیق ابتدا با استفاده از اسناد و مطالعات انجام شده و شواهد موجود به بررسی انواع آسیب های اجتماعی زنان در سطح جامعه پرداخته می شود و در گام بعدی تقسیم بندی آسیب های اجتماعی و تعاریف مفاهیم اشاره می شود.
با استفاده از اسناد و مطالعات انجام شده و شواهد موجود به بررسی انواع آسیب های اجتماعی زنان در سطح جامعه پرداخته می شود.
4-اهداف همسوی با رسالت طرح، عبارتست از: تدوین روش های آموزش کاهش آسیب به زنان آسیب دیده اجتماعی 5-مروری بر پیشینۀ تحقیقات و مطالعات انجام شده فاطمه محبی در مقاله ای با عنوان آسیب شناسی اجتماعی مسائل زنان در مجله مطالعات راهبردی زنان 1380 شماره 12 انجام داده است که بر اسا سنتایج این پژوهش در یک تقسیم بندی کلی مشکلات اجتماعی دارای جنبه ذهنی و عینی می باشد.
سعید معیدفر و نفیسه حمیدی مطالعه ای با عنوان زنان سرپرست خانوار: نگفته ها و آسیب های اجتماعی انجام داده اند که نتایج آن عبارتند از: در جوامعی مانند جامعه ایران، معمولا مردان نان آور خانواده بوده و زنان به کار خانه داری مشغول هستند.