چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین بررسی اثربخشی گروه درمانی فعال ساز رفتاری بر کاهش گرایش به خودکشی و افزایش خویشتن پذیری افراد وابسته به مواد افیونی انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل مردان معتاد به انواع مواد مخدر در شهر اهواز بودند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از معتادان وابسته به مواد افیونی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از بین معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد در شهر اهواز انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: مقیاس گرایش به خودکشی بک و همکاران (1996)، پرسش نامه خویشتن پذیری بک و استیر (1974). گروه درمانی فعالساز رفتاری به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای برای گروه آزمایش ارائه شد. یافتهها: نتایج نشان داد درمان گروهی فعال ساز رفتاری در کاهش گرایش به خودکشی وافزایش پذیرش خود موثر بود. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش، گروه درمانی فعال ساز رفتاری بر کاهش گرایش خودکشی و افزایش پذیرش خود در افراد وابسته به مواد افیونی موثر میباشد.
Purpose
purpose of this study was to determine the effectiveness of behavioral activiation group therapy on reducing suicidal tendency and increase self-acceptance of opiate dependent people in Ahvaz city.
Method
The research design was semi-experimental and the statistical population of the study consisted of all drug addicted men in Ahvaz city. The research sample was consisting of 30 addicts and people with opiate dependent who were selected by available sampling method among addicts referred to addiction treatment centers in Ahvaz and randomly divided into two experimental groups (15 subjects) and control (15 subjects). The instrument for measuring were included suicidal thoughts Scale Beck & et al (1996) and Beck and Steer self-concept questionnaire (1974) and behavioral activiation group therapy was provided to the experimental group for 8 sessions of 90 minutes, but the control group did not receive intervention.For data analysis, covariance analysis was used.
Results
The results of covariance analysis indicated that the behavioral activiation group therapycaused to reduce suicidal tendency and alsocaused to increased self-acceptance (P <0.05).
Conclusion
According to the results of this study, behavioral activiation group therapy is effective on increase acceptance of self of people with opiate dependent. There is a significant difference.
خلاصه ماشینی:
نتیجه گیری : با توجه به نتایج پژوهش ، گروه درمانی فعال ساز رفتاری بر کاهش گرایش خودکشی و افزایش پذیرش خود در افراد وابسته به مواد افیونی مؤثر می باشد.
Bridge, Goldstein, & Brent Vries 3.
تجربه رویدادهای منفی زندگی و عدم دریافت بازخوردهای مثبت از ســوی اطرافیان باعث میشــود افراد خود را به صــورت انتقـادی ارزیـابی کننـد و این امر موجب کاهش خویشـــتن پذیری، افزایش عواطف منفی و پـدیـد آمـدن علائم افســـردگی در آن هـا میشـــود (کویجپرز، وان اســـتراتن و وارمردام ، 1 یکی از آثار افسـردگی، داشـتن افکار منفی در مورد ارزشـمندی خویشـتن و افکار خودکشی اســت (دیویس ٢ و همکاران ، ٢٠١٥).
هاگتون ٣ (٢٠١٣) در پژوهش خود بـه این نتیجه رســـید که گروه درمانی فعال ســـازی رفتاری در دانشـــجویان باعث کاهش افســردگی و افکار منفی و ناکارآمد می شــود.
سهرابی و نـاطقی (١٣٩٦) در پژوهش خود نشـــان دادنـد کـه درمـان هـای شـــناختی-رفتاری بر کاهش افکار خودکشی و رفتارهای تکانش گری در افراد معتاد به مواد مخدر مؤثر است .
لذا پژوهش حاضــر به دلیل نبود پژوهش های مســتقیم در این زمینه ، به دنبال پاســخ گویی به این ســؤال اســت که آیا گروه درمانی فعال ســازی رفتاری بر کاهش افکار خودکشــی و افزایش خویشتن پذیری معتادین وابسته به مواد افیونی تأثیر دارد؟ روش جامعه ، نمونه و روش نمونه گیری پژوهش حاضـــراز نظر هدف ، در حیطه پژوهش کاربردی اســـت .
بحث و نتیجه گیری مطالعه حاضــر بر ٣٠ نفر از معتادان وابســـته به مواد افیونی و با هدف تعیین میزان اثربخشـــی گروه درمانی فعال ســاز رفتاری بر کاهش افکار خودکشــی و افزایش خویشــتن پذیری انجام شـد.