چکیده:
زمینه و هدف: به رغم پیشرفت قابل ملاحظه حقوق زنان در نظام حقوقی بینالمللی، آنان کماکان در معرض جرمهایی هستند که سبب نقض و حتی سلب حقوق بنیادین آنها میشود. قاچاق زنان یکی از این نمونههای آشکار اینگونه جرمها است، که با توجه به ماهیت پیچیده و وصف سازمانیافتگی آن، مورد توجه مجامع و کنوانسیونهای بینالمللی قرار گرفته است.
روش: پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به مطالعه اسناد بینالمللی مرتبط با قاچاق زنان در سطح بینالمللی میپردازد.
یافتهها: در سالهای اخیر توجه به حقوق زنان در گفتمان بینالمللی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است، به گونهای که اسناد و کنوانسیونها و کنفرانسهای بینالمللی متعدد، تدابیری را در حوزه جرمانگاری، حمایت کیفری از بزهدیدگان و پیشگیری از بزهدیدگی زنان صورت دادهاند. در تمامی این اسناد قاچاق زنان به عنوان تهدیدی علیه نظم جهانی شناخته شده است.
نتیجهگیری: به نظر میرسد حقوق بینالملل از ظرفیتهای قابل توجهی برای مقابله با قاچاق زنان، حمایت از بزهدیدگان و پیشگیری از این جرم برخوردار است که البته نیازمند تکامل و پیشرفت است. در این راستا، پروتکل الحاق به کنوانسیون پالرمو پیشرفتهای قابل ملاحظهای را در تامین اهداف کشورها برای مبارزه موثر با قاچاق زنان به وجود آورده است. همچنین، استفاده از قابلیتهای دیوان کیفری بینالمللی برای رسیدگی به برخی اقسام قاچاق زنان میتواند شیوه کارایی برای مقابله با این بزهکاری سازمانیافته باشد.
خلاصه ماشینی:
نتیجه گیری : به نظر می رسد حقوق بین الملل از ظرفیت های قابل توجهی برای مقابله با قاچاق زنان ، حمایت از بزه دیدگان و پیشگیری از این جرم برخوردار است که البته نیازمند تکامل و پیشرفت است .
ادبیات پژوهش : پیشینه و مبانی نظری پیشینه پژوهش : قاچاق انسان و به طور خاص قاچاق زنان در پژوهش های متعددی در حوزه حقوق داخلی و حقوق بین الملل مطرح گردیده است که هر یک با رویکردی ویژه به تحلیل این پدیده پرداخته اند، در این جا به تعدادی از پژوهش های مرتبط با موضوع پژوهش پرداخته می شود: امیریان فارسانی و رئیسی (١٣٩٥) در مقاله خود با عنوان «قاچاق سازمان یافته زنان و پیامدهای ناشی از آن » پیامدهای فردی و اجتماعی قاچاق زنان را تحلیل کرده اند.
اسمیت ١ (٢٠١١) نیز در مقاله خود با عنوان «قاچاق جنسی : جریان ها، چالش ها و محدودیت های حقوق بین الملل » به این موضوع اشاره کرده است که تصویب پروتکل الحاقی به کنوانسیون پالرمو برای پیشگیری ، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص به ویژه زنان و کودکان ، اولین تلاش جهانی برای مقابله با قاچاق اشخاص است .
سرانجام می توان گفت ، برخی مطالعات در حال حاضر به بررسی ارتباط نظری میان قاچاق سازمان یافته زنان و جرایم علیه بشریت و به تبع آن صلاحیت دیوان کیفری بین المللی به رسیدگی برای رسیدگی به این جرم ، پرداخته اند.