چکیده:
هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه علّی بین چشم انداز زمان و بی ثباتی ازدواج با نقش میانجیگر الگوهای ارتباطی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل 6000 نفر زن و مرد متاهل مراجعه کننده در ماه‌های اردیبهشت تا شهریور 1397 به 37 مرکز مشاوره منطقه 2 شهر تهران با حداقل 3 سال سابقه زندگی مشترک بود. به صورت تصادفی 11 مرکز از میان مراکز فوق انتخاب و بر اساس نظر هویت و کرامر 2004، حجم نمونه 308 نفر تعیین و آزمودنیهای واجد شرایط به‌صورت در دسترس انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه شاخص بی ثباتی ازدواج ادواردز، جانسون و بوث 1980، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی 1984 و چشم انداز زمان زیمباردو و بوید 1999 بود. دادهها با استفاده از تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بعد گذشته منفی (272/0 =β، 001/0 =P) به‌صورت مثبت و ابعاد آینده (330/0- =β، 001/0 =P)، گذشته مثبت (245/0- =β، 001/0 =P)، حال لذت‌گرا (095/0- =β، 005/0 =P) و الگوی ارتباطی سازنده متقابل به‌صورت منفی (240/0- =β، 001/0 =P) بی ثباتی ازدواج را پیش بینی می‌کنند. ضرایب مسیر غیر مستقیم نشان داد که رابطه بین بعد گذشته منفی و بی ثباتی ازدواج مثبت (51/0 =β، 001/0 =P)، رابطه بین ابعاد آینده (090/0- =β، 001/0 =P) و حال لذت‌گرا (035/0- =β، 005/0 =P) و بی ثباتی ازدواج منفی است و الگوهای ارتباطی رابطه بین ابعاد گذشته منفی، آینده و حال لذت‌گرا و بی ثباتی ازدواج را میانجیگری می‌کنند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به مشاوران حوزه خانواده پیشنهاد می‌شود که برای ایجاد و افزایش ثبات زندگی زناشویی، در جلسه‌های مشاوره تغییر در چشم انداز زمان و آموزش الگوهای ارتباطی سازنده به زوج‌ها را در دستور کار خود قرار دهند.
خلاصه ماشینی:
گروه مشاوره، دانشکده مشاوره و علوم تربیتی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران چکیده هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه علی بین چشم انداز زمان و بی ثباتی ازدواج با نقش میانجیگر الگوهای ارتباطی بود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به مشاوران حوزه خانواده پیشنهاد می‌شود که برای ایجاد و افزایش ثبات زندگی زناشویی، در جلسه‌های مشاوره تغییر در چشم انداز زمان و آموزش الگوهای ارتباطی سازنده به زوج‌ها را در دستور کار خود قرار دهند.
Marital Instability Index (MII) Edwards, Johanson & Booth Zimbardo Time Perspective Inventory (ZTPI) Zimbardo & Boyd ضریب آلفای کرونباخ در این پژوهش برای چشم‌انداز زمان گذشته منفی 82/0، گذشته مثبت 81/0، حال لذت‌گرا 64/0، قضا قدری 68/0 و آینده 85/0 به دست آمد.
ضرایب همبستگی بین متغیرهای پژوهش {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} *P طبق نتایج جدول 1 بی ثباتی ازدواج با الگوی ارتباطی سازنده متقابل و دو الگوی ارتباطی اجتناب متقابل و درخواست/کناره‌‌گیری، ابعاد گذشته مثبت، حال لذت‌گرا و آینده آن به‌صورت منفی و با ابعاد گذشته منفی و حال قضا و قدری چشم انداز زمان به‌صورت مثبت همبسته بودند (001/0 =P).
بر این اساس الگوهای ارتباطی می‌توانند رابطه بین ابعاد گذشته منفی، آینده و حال لذت‌گرای چشم انداز زمان و بی ثباتی ازدواج را میانجیگری کنند.
یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که الگوهای ارتباطی و ابعاد چشم انداز زمان می‌توانند 46 درصد واریانس بی ثباتی ازدواج را تبیین کنند؛ بنابراین پرداختن به این دو متغیر قابل تأمل است.
(
, 
, 
)
