چکیده:
تابآوری این روزها به دغدغه مهمی برای شهرها تبدیل شده است؛ بهطوریکه توجه و پرداختن به آن در شهرهای
خصوصا بلاخیز حائز اهمیت است. با وجود اهمیت این موضوع؛ اما مدیریت شهری در پرداختن به آن ضعیف بوده و بعضا
در هنگام وقوع حوادث شهرها خسارات بیشتری را متحمل میکنند. در دورانی از شهرسازی به سر میبریم که اکولوژی
کره زمین بهطور فزایندهای تحت تاثیر فعالیتهای انسانی قرار گرفته است. با توسعه شهرنشینی» شهرها به مراکز توجه
تبدیلشدهاند و تقاضا برای منابع طبیعی و توجه به تاثیرات محیطی جهانی آنها افزایش یافته است. فعالیتهای
مخربی برای شهرها و ساکنان آن در پی داشته است. با توجه به مواردی مثل طوفانها و سیلهای اخیر در نقاط مختلف
جهان» گرمتر شدن» آلودگی هوا و همچنین افزایش هزینههای انرژی, کاهش ذخیره آب و مواد غذایی نیاز فوری به
فعالیت و اقدام تاثیرگذار ضرورت یافته است. به همین دلیلء بسیاری از شهرها اقداماتی در زمینه احیای طبیعت انجام
دادهاند و از فعالیتهای پایدار حمایت کردهاند. در واقع» در دو سه دهه اخیر» فرصت مناسبی برای توسعه پایدار جهانی
ایجاد شده است. در این میان» تابآوری و پایداری اهداف اصلی شهرهای آینده خواهند بود. عواقب جبرانناپذیر حوادث
طبیعی و آسیبهای اجتماعی» اقتصادی و زیستمحیطی شهرهای معاصر موجب شده تا مفاهیم پایداری و تابآوری تا حد
زیادی به هم مرتبط شوند. روش تحقیق حاضر بهصورت توصیفی- تحلیلی مبتنی بر یافتههای سایر محققین میباشد؛ و
هدف این پژوهش تبیین مفهوم تابآوری شهری میباشد.
خلاصه ماشینی:
(Caia, et al, 2011) هر چند او در این پژوهش تنها به بررسی عوامل سیلاب در یک منطقه کوچک پرداخت اما به این نتیجه رسید که مسائل مدیریت در تابآوری بسیار حائز اهمیت است اولا: توانایی تحمل شوکها و ضربههای وارده از یک خط به گونهای که آن خطها تبدیل به سانحه نگردند (بنابراین احتمال شکست را کاهش دهد) ثانیا: توانایی برگشت به عقب پس از سانحه (بنابراین بتواند عواقب شکست را کاهش دهد) ثالثا: امکان و فرصت برای تغییر و پذیرش پس از سانحه (بنابراین زمان مورد نیاز برای بهبودی و همچنین مقدار آسیبپذیری را کاهش دهد) برای ایجاد سکونتگاههای تابآور با تاکید بر نقش مدیران محلی اشکال مختلف سرمایه نقش دارند که سرمایه اجتماعی با تاکید بر مولفههای اعتماد شبکهها و هنجارها یکی از انواع سرمایههای تاثیرگذار است سرمایه اجتماعی تاریخچهای بس طولانی و نامحسوس در میان علوم اجتماعی دارا است اولین کسی که این اصطلاح را به کاربرد هانی فان بود بعدها جیم کلمن نقش شرکت اجتماعی را در شکل گیری فرهنگ و تعلیم و تربیت شرح داد سرمایه اجتماعی مفهومی بود که مدتی از مباحث دور ماند بعد از آن جین جاکوب در اواخ دهه دوباره آن را مطرح ساخت سپس لوری در دهه ۷۰ و کلمن در دهه ۸۰ آن را به تفصیل شر ح دادند.
Resilience of traditional societies in facing natural hazards, Disaster, Prevention and Management, Vol. 16 Issus: 4, 522 - 544.
Measuring disaster-resilient communities: A case study of coastal communities in Indonesia, Journal of Business Continuity & Emergency Planning, Vol 5, No. 4.