ارزیابی عملکرد زنجیره‌های تأمین لوله‌های پلی‌اتیلن با استفاده از تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای فازی مقاله

زنجیره تأمین شبکه‌ای متشکل از چندین بخش و روابط میان آن‌هاست. برای تحقق بهبود مداوم زنجیره تأمین، لازم است عملکرد زنجیره تأمین به طور مستمر ارزیابی گردد. یکی از نکات مهم در ارزیابی عملکرد، شناسایی نقاط ضعف زیرواحدها، درنظر گرفتن روابط میان واحدها در مدیریت سیستم و ایجاد تعادل میان بخش‌هاست. در این مقاله، روش تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای برای ارزیابی عملکرد مورد استفاده قرار گرفته است. شناسایی واحدهای ناکارا در زنجیره تأمین و بهبود عملکرد آن‌ها دارای اهمیت زیادی است. از آنجایی‌که زنجیره تأمین از واحدهای مختلفی تشکیل شده، بهبود همزمان چند واحد غیرممکن است. از اینرو تعیین اولویت برای بهبود واحدها ضروری می‌باشد. بعلاوه انتخاب واحدهای الگو، برای ایده گرفتن در مورد چگونگی بهبود واحدهای ناکارا دارای اهمیت است. بنابراین، در این مقاله، با استفاده از داده‌های فازی، یک روش سیستماتیک برای الگوبرداری زنجیره تأمین معرفی می‌شود، که علاوه بر ارزیابی عملکرد کل زنجیره تأمین و تعیین واحدهای تصمیم‌گیری کارا و ناکارا، کارایی هریک از بخش‌های زنجیره تأمین را نیز محاسبه می‌‌کند. ما از این روش برای ارزیابی عملکرد زنجیره تأمین لوله‌های پلی‌اتیلنی استفاده می‌کنیم و به این ترتیب ارتباطات و فرآیندهای بخش‌های داخلی زنجیره تأمین آنرا بررسی می‌کنیم. در پایان با استفاده از روش الگوبرداری، اولویت بهبود برای سطوح مختلف زنجیره تأمین تعیین می‌گردد.

در این مقاله ، روش تحلیل پوششی داده های شبکه ای برای ارزیابی عملکرد مورد استفاده قرار گرفته است . بنابراین ، در این مقاله ، با استفاده از داده های فازی، یک روش سیستماتیک برای الگوبرداری زنجیره تأمین معرفی میشود، که علاوه بر ارزیابی عملکرد کل زنجیره تأمین و تعیین واحدهای تصمیم گیری کارا و ناکارا، کارایی هریک از بخش های زنجیره تأمین را نیز محاسبه میکند. در مدل های تحلیل پوششی داده های مرسوم واحدهای تصمیم گیری به عنوان ”جعبه ی سیاه “ با یک فرآیند 1 در نظر گرفته میشود، ولی روش هایی تحت عنوان تحلیل پوششی داده ها شبکه ای وجود دارد، که تمام سیستم را به عنوان ترکیبی از مراحل یا فرآیندهای متمایز بررسی میکند و هر مرحله دارای ورودیها و خروجیها و جریان های میانی است . با استفاده از این روش زنجیره های تأمین به دو گروه کارا و ناکارا تقسیم شده و همین طور واحدهای مرجع برای بهبود عملکرد نیز تعیین میشوند. در این مقاله ، برای محاسبه کارایی کل و کارایی بخش ها از تکنیک معرفی شده بوسیله تن و تیسوتسویی (٢٠٠٩) استفاده شده است چرا که مدل تحلیل پوششی داده های شبکه ای یشنهاد شده توسط آنها بر مبنای وزن دهی به متغیرهای کمبود میباشد. And Yan, , “Network DEA model for supply chain performance evaluation”, European Journal of Operational Research, 213, 2 11 , 147–155. and Farzipoor Saen, R, “A novel network data envelopment analysis model for evaluating green supply chain management”, Int. J.