چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین سرمایه‌ی اجتماعی و مولفه‌های آن پا میزان رفاه اجتماعی خانواده‌های شهروندان
شهر میانه می‌پردازد و قرضیه‌ی اصلی آن این است که افزایش یا کاهش سرمایه‌ی اجتماعی بر میزان رفاه اجتماعی
خانواده‌ها تاثیر بسزایی دارد.
جامعه آماری بررسی حاضر شهروندان ۱۶-۶۰ ساله شهر میانه و حجم نموه طبق فرمول کوکران ۶۳۰ نفر بود که نمونه‌ها
به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای استخراج شدند و گردآوری داده‌ها با پرسش‌تامه و مصاحبه صورت گرفته است. روش
تحقیق مورد استفاده در این پژوهش پیمایش می‌باشد. نتایچ حاصل ازآزمون فرضیه‌ها نشان دهنده وجود رابه معنی‌دار
بین متغیرهای سرمایه‌ی اجتماعی» اعتماد انسجام اجتماعی, مشارکت اجتماعی, دین‌داری و دامنه روابط
اجتماعی به عنوان متغیرهای پیش بین و میزان رفاه خانواده‌ها به عنوان متغیر ملاک می‌باشد. همچنین نتایج حاصل از
رگرسیون چند متغیره نشان میدهد که ۲۰ درصد از نغییرات متغیر وابسته توسط متغیرهای پیش بین پژوهش تبیین
می‌شوند.
خلاصه ماشینی:
در پژوهشی دیگر که با عنوان سرمایه ی اجتماعی و توسعه ی اقتصادی اجتماعی در کـلان شـهر تهران انجام یافته است ، روش تحقیق پیمایشی و جامعه آماری آن جمعیت ١٦ سـال بـه بـالای منـاطق تهران است که با نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم ١٧٥٩ نفر در سـطح منـاطق بیسـت و دوگانـه شهر تهران انتخاب گردیده است ؛ و نتایج حاکی از آن است که سرمایه ی اجتماعی مناطق رابطـه مثبتـی با توسعه مناطق شهری در تهران دارد و مناطق توسعه یافته تر از میزان بیشتری از اعتماد عمومی، آگاهی، مشارکت رسمی و مشارکت های غیررسـمی هـم یارانـه برخوردارنـد و بـه گونـه معنـاداری مشـارکت غیررسمی مذهبی کمتری دارند و اعتماد نهادی و مشارکت های غیررسمی خیریه ای در همه منـاطق بـه صورت یکسان بوده و تفاوت معناداری نداشت ت (یروزآبادی و ایمانیجاجرمی، ١٣٨٥).
در مطالعه حاضر با توجه به دیدگاه ها و نظریه های اندیشمندانی چون بوردیو، کلمن ، پاتنام و فوکویاما که مشارکت و اعتماد را به عنوان مهم ترین مؤلفه های سرمایه ی اجتماعی ذکر کرده انـد کـه نقـش بسـزایی در رفاه و بهداشت خانواده ها دارد، لـذا در ایـن تحقیـق درصـدد تبیـین رفـاه خـانواده هـا از روی سـرمایه ی اجتماعی و مؤلفه های آن برآمدیم .
مرنیسـی بـا انجـام مطالعه ای موردی بر روی روستای ایت ایکتل در مراکش و نیز بررسی برخـی دیگـر از روسـتاهای منطقـه نشان میدهد که چگونه سرمایه ی اجتماعی موجود میان روستانشینیان باعث همکـاری و تـلاش مشـترک آنان جهت راه اندازی شبکه های برق و آب رسانی و در کل بالا رفتن سطح رفاه اجتماعی در این روسـتاها شده است (مرنیسی، ١٣٨٤).
(
, 
, 
)
