چکیده:
هدف از این تحقیق،بررسی تأثیر 8 هفته حرکات اصلاحی بر میزان قوس کمری است.به این منظور 30 دانشجوی دختر 25-19 سالهء دانشگاه لرستان که مبتلا به لوردوز کمری بودند با میانگین سنی 7/1-+21 سال به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی(15 نفر)و کنترل(15 نفر)تقسیم شدند.انحنای کمری با استفاده از روش خطکش منعطف در وضعیت ایستاده،میزان انعطاف عضلات همسترینگ با استفاده از روش بالا آوردن مستقیم پا( slr )، کوتاهی عضلات خمکنندهء ران با گونبامتر(آزمون توماس)،میزان انعطاف عضلات بازکنندهء کمر با استفاده از متر نواری و آزمون شوبر( Schober )،قدرت عضلات شکم از طریق آزمون دراز و نشست اندازهگیری شد.گروه تجربی به مدت 8 هفته،هفتهای 3 جلسه و هرجلسه 60 دقیقه حرکات اصلاحی را انجام دادند.گروه کنترل در این مدت هیچگونه حرکات اصلاحی انجام ندادند.در پایان دورهء تمرین،اندازهگیریها در مورد دو گروه بار دیگر انجام و نتایج تحقیق با استفاده از برنامهء آماری SPSS و آزمون مستقل و همبسته در سطح ū>0/05 )مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
خلاصه ماشینی:
"ثیر حرکات اصلاحی بر کاهش قوس کمر در بین دانشجویان دختر باشد انجام نگرفته،از اینرو تحقیق حاضر بر آن است تا تأثیر یک برنامهء تمرین هفتهای بر درمان و کنترل این عارضه بر روی دانشجویان دختر 25-19 ساله را با استفاده از خطکش منعطف،مورد بررسی قرار دهد.
پیش از آنکه به تجزیهوتحلیل تأثیر برنامهء تمرینی بر روی قوس کمر پرداخته شود،ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که تاکنون و در بیشتر موارد از عکس رادیوگرافی برای اندازهگیری میزان قوس کمری استفاده میشده،ولی این روش به رغم دقیق بودن به دلیل صرف هزینهء زیاد،وقتگیر بودن و خطرهای بالقوهای که دارد،در بعضی موارد مقرونبهصرفه نیست،بویژه زمانی که به اندازهگیریهای مکرر قوس کمری افراد نیاز است یا اینکه قوس کمری تعداد نمونهء زیادی بویژه در تحقیقات باید اندازهگیری شود.
به طور مثال عضلات عضلات شکم را به عنوان زوج نیرویی که با عملکرد عضلات کوتاهشدهء همسترینگ در ارتباط است و یا عضلات سوئز خاصرهای که در ناحیهء قدام در مقابل عضلات کوتاهشدهء همسترینگ قرار دارند و اجازهء چرخش به لگن خاصره را حتی در زمانی که عضلات همسترینگ کوتاه شده باشد،به سختی میدهند را نباید از نظر دور داشت و تأثیر این عضلات و سایر عضلات مهم اثرگذار بر روی چرخش لگن را باید با دقت بیشتری مورد بررسی قرار داد.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام 8 هفته حرکات اصلاحی میتواند بر عضلات ذکر شده تأثیر مثبت داشته باشد و موجب کاهش میزان قوس کمری افزایش یافته شود(جدول و شکل 1)."